Ben ik de enige?

Terwijl ik een film zit te kijken op televisie en die voor de zoveelste keer wordt onderbroken door reclame, vraag ik mezelf af waarom ik überhaupt nog de moeite neem om een film op een Nederlandse zender te kijken. En daarnaast, ik ben toch niet de enige die zich inmiddels doodergert aan al die ellenlange breaks vol slechte commercials? Het inspireerde me echter wel om dit artikel te schrijven, want er zijn wel maar dingen waarvan ik mezelf afvraag of ik daar de enige in ben.

Ben ik de enige die haar beste ideeën onder de douche krijgt?

Naast het feit dat ik hierdoor vaak veel te lang onder de douche sta, frustreert dit me mateloos. Zodra ik uit de douche stap en op zoek ga naar pen en papier ben ik mijn ‘briljante’ idee namelijk vaak al kwijt. Ik heb ook wel eens een dictafoon in de badkamer gelegd, maar toen bleven de goede ideeën om mysterieuze redenen helaas uit.

Ben ik de enige die (bijna) nooit spijkerbroeken draagt?

De meeste mensen die ik ken wonen bijna in hun spijkerbroek en hebben er dan ook meerdere in hun kast liggen. Ik heb na ruim vijftien spijkerbroek loze jaren vorig jaar een spijkerbroek in de sale aangeschaft. Ik heb echter onlangs pas mijn moed bij elkaar geraapt om die ook buitenshuis te gaan dragen. Hoewel deze blauwe variant me, al zeg ik het zelf, redelijk goed staat, heb ik me in tijden niet zo ongemakkelijk gevoelt.

Wat is nu toch de aantrekkingskracht van een dodelijk saaie blauwe spijkerbroek, die je na een wandelingetje van amper een kwartier al moet gaan ophijsen? Ik hield sowieso al niet van het gevoel van het aanhebben van een spijkerbroek, dus ben gegaan voor een high wasted shaping jeans die, als je hem aandoet, in eerste instantie net zo lekker zit als een legging. Helaas verdwijnt dat gevoel al snel als je loopt. Hoewel ik er denk ik gewoon nog even aan moet wennen, vermoed ik dat de spijkerbroek altijd mijn minst favoriete kledingstuk zal blijven.

Ben ik de enige die niet van koken en ‘hip’ eten houdt?

Met alle shows over koken op televisie zou je bijna denken dat iedereen tegenwoordig een (hobby) kok is of er in ieder geval een zou willen zijn. Ikzelf heb al een aantal pogingen gedaan om goed te leren koken, maar ik kwam al snel tot de conclusie dat ik mijn plezier nooit zal gaan vinden in het bereiden van eten. Ik heb tevens totaal geen inzicht in welke smaken wel en niet bij elkaar passen, dus ‘zomaar iets doen’ is voor mij sowieso niet weggelegd.

Een ander aspect van deze voedselhype waar ik niks mee heb is het, in mijn ogen, hippe voedsel. Bij het idee alleen al dat ik rauwe vis, lees sushi, moet eten, wordt ik al een beetje misselijk. Ik ervaar tevens geen enkele emotie bij het zien van een aankondiging van weer een nieuw foodtruck festival. Geef mij maar simpel eten, zoals een lekkere tosti met een kopje tomatensoep of een goedbereide Italiaanse pizza.

Ben ik de enige die de aantrekkingskracht en de lol van shoplogs niet snap?

Ik doel met deze stelling met name op de kleding shoplogs, waarin de desbetreffende blogger of Youtuber niet even de moeite heeft genomen om de kleding ook daadwerkelijk aan te trekken. Ik ben als kijker namelijk juist vooral benieuwd naar waarom nu juist dat specifieke gestreepte topje de moeite waard is om aan te schaffen.

Ben ik de enige die altijd ongelukkig van de kapper terugkomt?

Ik heb krullend haar en op een of andere manier lijkt het kappers nooit echt te lukken om mij met een prachtige bos krullen de deur uit te laten gaan. De styling(technieken) lijken vaak te kort te schieten en ik kom dan ook altijd ongelukkig thuis na een kappersbeurt. Ik gooi mijn haar buitengekomen dan ook vaak zo snel mogelijk in een staart, maar ondanks dat blijf ik het idee houden dat iedereen op straat naar me kijkt, omdat ik er voor mijn gevoel belachelijk uitzie (hoewel ik me 9 van de 10 keer waarschijnlijk verschrikkelijk aanstel). Wanneer ik vervolgens bij thuiskomst mijn haar was en zelf föhn en style, kan ik pas echt blij zijn met mijn nieuwe kapsel en/of haarkleur.

Ben ik de enige die niet in een volle bioscoop wil en gaat zitten?

Mij zal je niet zo snel op vrijdag- of zaterdagavond naar de bioscoop zien gaan, want ik trek het heel erg slecht als er onbekende mensen naast me in de bios komen zitten. Ik ben heel erg gesteld op mijn bioscoop ‘privacy’ en als ik er bewust voor kies om alleen naar de bios te gaan doe ik dat omdat ik op dat moment geen zin heb in gezelschap. Daarnaast heb ik in de afgelopen jaren al zoveel vreemde en afleidende dingen naast me meegemaakt in de bios, dat ik het risico ook liever niet meer loop.

Ben ik de enige die altijd de ijsblokjes uit haar drinken vist?

Naast het feit dat mijn drankje na een tijd gewoon naar water gaat smaken, stik ik bij het nemen van een flinke slok regelmatig bijna in die rotblokjes die standaard in mijn drankjes op het terras worden gestopt. Ik viste ze er vroeger tijdens het uitgaan al uit en mochten ze er toch inzitten vraag ik inmiddels altijd om een rietje. Daarnaast heb ik gemerkt dat als je vraagt of je iets zonder ijsblokjes kan krijgen je meer van je favoriete drankje geserveerd krijgt, dus het is sowieso een win-win situatie. Het enige nadeel is dat er vaak geen nette manier is om de ijsblokjes uit je glas te verwijderen, dus dat zorgt regelmatig voor plakkerige vingers en een voor de rokers onbruikbare asbak (aangezien ik het aso vind om ze zomaar op de grond te gooien).

Ben ik de enige die geen koude sauzen lust?

“Wil je er mayonaise bij?” – Dit is een vraag die regelmatig wordt gesteld en van kinds af aan geef ik daar al hetzelfde antwoord op, want ik vind koude sauzen (nog steeds) heel erg vies. Alle sauzen? Yep! Van mayo en mosterd tot knoflooksaus, ik lust het allemaal niet. De structuur, de geur, de overheersende smaak van de meeste sauzen, ik kan er maar niet aan wennen en vrees dat dat ook nooit zal gebeuren. Naast het feit dat ik niet van sauzen houdt lust ik ook de meeste smeerbare producten niet. Ik ben gek op chocolade, pinda’s en een gebakken eitje gaat er ook wel in. Maar mij maak je dus niet blij met chocopasta, pindakaas en eiersalade. De enige uitzondering is een dun laagje pesto op een broodje met mozzarella en tomaat. Raar? Tja, ik en de mensen om mij heen zijn het inmiddels wel gewend!

Ben ik de enige die altijd aan het uiteinde van een rij in de bioscoop wil zitten?

Ik gaf hierboven al aan dat ik niet in een volle bioscoop wil en ga zitten, maar dat is niet alles. Ik reserveer namelijk (bijna) altijd een plekje aan het uiteinde van de rij waar ik wil gaan zitten. Uiteraard wil ik nog wel eens een paar plekjes opschuiven als het rustig blijkt te zijn, maar in eerste instantie voelt het ‘safe’ om een stoel te reserveren op een plek waarbij de kans vrij groot is dat er niemand (die vervelend kan gaan doen) naast je komt zitten.

Ben ik de enige die nog niet aan Game of Thrones is begonnen?

Als (semi) filmblogger zie ik veel films en schieten de series er nog weleens bij in. Van Game of Thrones is algemeen bekend dat je vooral in het eerste seizoen wordt doodgegooid met moeilijke namen van karakters die je vervolgens nooit meer terugziet, dus ik heb het kijken van deze serie steeds uitgesteld. Inmiddels ben ik er nog steeds niet aan begonnen en hoe meer seizoenen er verschijnen, hoe nieuwsgieriger ik begin te worden. Ik heb dan ook besloten dat ik dit jaar eindelijk aan de serie ga beginnen en uiteraard zal ik jullie laten weten wat ik ervan vind als het zover is!

Ben ik de enige die geen alcohol drinkt?

Het is voor mij inmiddels een vreemd idee dat ik in mijn tienerjaren samen met vriendinnen flessen Pisang en Passoa leegdronk voordat we gingen stappen. Daarna ging ik vooral over op (vieze) zoete witte wijn of dronk ik een witbiertje. Een grote drinker ben ik nooit geweest en inmiddels is mijn behoefte om te drinken helemaal weg. Ik vind het geen fijn gevoel om wazig te zijn en wordt al snel moe van drank. Zal het de leeftijd zijn? Geen idee, maar ik mis het niet. Ik heb uiteraard niks tegen mensen die wel drinken, tenzij het toeristen zijn die met hun dronken hoofd op de nacht van zaterdag op zondag voor de gein aanbellen (iets wat helaas regelmatig gebeurd hier in het centrum van Amsterdam).

Ben ik de enige die wagenziek wordt van shootergames?

Shootergames zijn immens populair en ook mijn vriend en mijn zwager zijn gek op dit soort spellen. Ik kan echter nooit gezellig naast ze zitten en meekijken, want ik wordt er kotsmisselijk van. Ik heb wel eens geprobeerd ze zelf te spelen, in de hoop dat ik dan niet ‘wagenziek’ zou worden, maar helaas is de conclusie dat ik er niet aan moet beginnen zonder reispillen te slikken.

Ben ik de enige die nog steeds aan elkaar schrijft?

In groep 3 leer je om te schrijven en dan met name om aan elkaar te schrijven. De meeste mensen leren zichzelf gedurende hun leven een los en volwassen handschrift aan en ik heb het idee dat ik één van de weinige ben die nog steeds hetzelfde handschrift heeft als dat ze in groep 3 had. Ik schrijf namelijk nog steeds aan elkaar. Ik heb geprobeerd om los (lees: anders) te schrijven, maar dan lijkt mijn schrift op dat van een 3-jarige en dat lijkt me ook niet de bedoeling.

Ben ik de enige die linkshandig is, maar die naast schrijven alles met rechts doe?

Tja, ik heb het idee dat dit wel vrij vreemd is. Ik schrijf met links, maar dagelijkse dingen als bijvoorbeeld knippen en eten doe ik gewoon met rechts. Er zijn voor linkshandigen heel veel linkshandige objecten te koop, maar die heeft niet iedereen in huis. Ik denk dat ik mezelf van kleins af aan daarom al heb aangeleerd om gewoon lekker alles met rechts te doen.

Ik weet nog goed dat ik op de middelbare school muziekles had en we gitaar gingen leren spelen. Dit was iets waar ik ontzettend naar uitkeek, maar er ontstond een probleem toen er maar één linkshandige gitaar bleek te zijn. Ik was samen met de grootste etter van de klas de enige die linkshandig was en die jongen weigerde de gitaar met mij te delen tijdens de les. Nu ik eraan terugdenk snap ik nog steeds niet waarom de leraar nooit heeft ingegrepen. Maar goed, mijn enige mogelijkheid om gitaar te kunnen spelen was om een rechtshandige gitaar ter hand te nemen en dat is dan ook precies wat ik heb gedaan. Jaren later heb ik zelfs nog een hele tijd gitaarles gehad en een rechtshandige gitaar aangeschaft. Spelen op een linkshandig exemplaar kan ik dan ook niet meer.

Ben ik de enige die alleen maar gewone koffie lust?

Overal waar je kijkt vind je tegenwoordig hippe cafeetjes en tentjes waar je koffie kan drinken. Vooral hier in Amsterdam lijkt het de normaalste zaak van de wereld om de hele dag door Pumpkin Spice Latte’s, Caramel Macchiato’s en Frappuccino’s te drinken. Ik begin inmiddels het idee te krijgen dat ik de enige ben die alleen maar houdt van zwarte koffie en espresso zonder melk en extra smaakjes. De koude koffiedrankjes zijn wat mij betreft het dieptepunt en ik vind het uiterlijk en de geur daarvan alleen al zwaar onaantrekkelijk en misselijkmakend. Daarnaast houd ik het, in tegenstelling tot veel andere mensen, bij maximaal 1 á 2 kopjes per dag, omdat ik anders veel te hyper wordt.

Ben ik de enige die niet zonder sokken aan in slaap kan vallen?

Hoewel mijn deken lekker warm is kan ik de slaap niet vatten zonder sokken aan. Wanneer mijn voeten koud zijn lijkt de rest van mijn lichaam ook niet meer warm te kunnen worden. De enige manier om mijn voeten warm te maken onder de dekens is om mijn sokken net zolang aan te houden totdat mijn voeten en daarmee ook mijn lichaam volledig zijn opgewarmd. Ik wordt regelmatig ’s nachts wakker omdat ik het warm heb en dat is dan ook het moment om mijn sokken uit te doen. Als het buiten vriest komt het zelfs wel eens voor dat ik met dikke skisokken mijn bed in duik, maar ook die kunnen gelukkig na een paar uur geslapen te hebben weer uit.

 

Is er iets waarvan jij je afvraagt of je daar de enige in bent?