Review: Ant-Man

Ant-Man is een film die jaren op zich heeft laten wachten, maar inmiddels is gemaakt en in 2015 meer dan enthousiast is ontvangen. Het idee voor de film ontstond al in de jaren tachtig, maar het concept van Stan Lee werd afgewezen, omdat er een film in de maak was die een soortgelijk concept had genaamd ‘Honey, I Shrunk the Kids’.

Het proces

In 2003 begon Edgar Wright met Joe Cornish aan een eerste scenario en eerstgenoemde werd in 2006 ingehuurd om de film te gaan regisseren. Door verschillende visies op het aankomende project besloten Marvel en Wright om nog voor de opnames die in mei 2014 van start zouden gaan hun wegen te scheiden. Uit verschillende berichten kunnen we opmaken dat hij te onafhankelijk te werk wilde gaan en dat is nu eenmaal niet de manier waarop Marvel te werk gaat. De nieuwe regisseur werd Peyton Reed, de man achter films als Yes-Man en The Break-Up. Hij heeft voor deze film echter wel een groot deel gebruikt van het originele script wat Wright schreef.

Ant-Man zou eigenlijk de derde fase van het Marvel Cinematic Universe openen, maar toen de keuze werd gemaakt om deze fase te starten met Captain America: Civil War, kreeg de kleine held de eer om de tweede fase af te sluiten.

Het verhaal

Het verhaal gaat over Scott Lang (Paul Rudd), een dief die net drie jaar in de cel heeft gezeten voor een briljante diefstal in het bedrijf Vista Corp. Wanneer hij weer op vrije voeten komt, besluit hij in eerste instantie zijn criminele dagen achter zich te laten om ervoor te zorgen dat hij zijn dochtertje weer kan zien. Hij mag van zijn ex zijn dochtertje namelijk pas weer in zijn armen sluiten als hij een vast inkomen heeft. Een vaste baan met een crimineel verleden vinden en vasthouden blijkt een onmogelijk klus, waardoor Lang zich door zijn maatje Luis al snel laat overhalen een kluis leeg te roven in een huis van een miljonair. Hij moet twee kluizen kraken en de inhoud zorgt in eerste instantie voor een flinke teleurstelling. Lang vind namelijk een gek/het Ant-Man pak in de kluis en weet in eerste instantie niet goed wat hij daarmee moet. Wanneer hij het pak voor het eerst aantrekt wordt hij door wetenschapper Dr. Hank Pym (Michael Douglas) ingelicht over de functie en de klus die hij voor Lang in petto heeft.

Pym is jaren geleden gestopt als Ant-Man, omdat hij bang was dat zijn geheime formule in verkeerde handen zou vallen. Zoals je waarschijnlijk al kan voorspellen is er in deze film uiteraard iemand die deze formule probeert te achterhalen en dat is niemand minder dan zijn voormalige protegé Darren Cross (Corey Stoll). Lang wil voor zijn dochter Cassie graag op het rechte pad blijven en besluit daarom in te gaan op Pym zijn voorstel. Het is nu de taak aan Pyms dochter Hope (Evangeline Lilly) om Lang fysiek klaar te stomen voor zijn nieuwe rol als superheld. Daarnaast leert hij om te communiceren met mieren, die hem bij zullen staan in de strijd tegen Cross.

Fijne cast

Ant-Man is wederom een held die net als bijvoorbeeld Spider-Man van onbelangrijke en sullige jongeman naar superheld wordt getransformeerd. In dat opzicht is dit een vrij standaard superhelden-avontuur. Ant-Man is echter een toffer karakter dan dat je in eerste instantie op basis van de naam zou verwachten en Paul Rudd is tegen mijn verwachtingen in een zeer goede keus geweest voor de hoofdrol. Hij heeft zowel het onschuldige als het stoere wat het karakter nodig heeft en speelt zijn rol overtuigend. Michael Douglas is tevens geweldig als Pym en ik denk dat er geen betere acteur zou zijn geweest om deze rol te vertolken. Corey Stoll speelt Darren Cross goed, maar helaas is zijn karakter geen overtuigende bad guy. Cross is voornamelijk een cliché in de vorm van een gefrustreerde protegé die op zoek is naar erkenning van zijn voormalige baas. Het meest verrassende karakter is dat van Michael Peña als Luis, de beste vriend en sidekick van Lang. Deze veelzijdige acteur heeft de afgelopen jaren vooral serieuze rollen op zich genomen waaronder in End of Watch en Fury, maar in deze film is hij vooral ontzettend grappig.

Visueel

Visueel is de film op zijn minst spectaculair te noemen. Van de actiescènes tot de mieren waar hij mee samenwerkt, alles ziet er geweldig uit. Vooral de stukken waarin onze held klein is zijn geweldig, omdat hij en de mieren scherp zijn en de achtergrond onscherp. Dit zorgt voor meer geloofwaardigheid, omdat het ook echt aanvoelt alsof hij klein is.

Conclusie

De film roept helaas wel wat vragen bij mij op. Het wordt bijvoorbeeld niet echt duidelijk waarom Pym juist Scott Lang heeft uitgekozen voor deze belangrijke missie. Ik hoop stiekem dat er in de tweede film die komende week zal verschijnen wat meer over Pym zijn verleden verteld, want dat zou misschien een hoop kunnen verduidelijken. Het einde van de film is geweldig en zorgt voor een spectaculair en grappig hoogtepunt. Ant-Man is uiteindelijk kleiner dan films als Avengers: Age of Ultron en Captain America: The Winter Soldier, maar daarom werkt hij juist heel goed. Ant-Man is met deze film in ieder geval op een geweldige manier geïntroduceerd in het Marvel Cinematic Universe.

Voor de liefhebber heb ik hieronder nog een aantal leuke weetjes over Ant-Man:

• De openingsscène van de film speelt zich af in 1989, het jaar dat Honey, I Shrunk the Kids uitkwam.
• Met 117 minuten is dit de kortste film uit het Marvel Cinematic Universe tot nu toe.
• Regisseur Peyton Reed wilde Fargo en Reservoir Dogs acteur Steve Buscemi voor de rol van Hank Pym. Dit ging niet door omdat hij andere verplichtingen had.
• Het was in eerste instantie de bedoeling dat de film zich zou focussen op Hank Pym, de originele Ant-Man. Het probleem was dat Pym een gespleten persoonlijkheid bezat en een aantal van zijn alter ego’s niet hadden gepast in een film die geschikt bevonden moest worden voor het hele gezin.
• In de stripboeken was Yellowjacket overigens één van de persoonlijkheden van Hank Pym.
• Corey Stoll kreeg geen echt pak, maar een motion-capture pak, omdat zijn Yellowjacket kostuum veel te onhandig was.