Films / Series / Televisie

Review: Incredibles 2

6 november 2018

Het heeft 14 jaar geduurd, maar eindelijk is er een vervolg verschenen op de populaire (en één van mijn persoonlijke favoriete) Pixar animatiefilm The Incredibles. Waarom het zo lang heeft geduurd heeft een goede reden, want regisseur Brad Bird besloot jaren geleden al dat hij pas een vervolg wilde maken als hij een verhaal zou kunnen bedenken en uitvoeren wat op zijn minst net zo goed zou zijn als het eerste deel. Dat is naar mijn mening een goed en nobel besluit, want veel sequels worden tegenwoordig veel te snel en vooral vanuit financieel oogpunt gemaakt en dat is iets wat de kwaliteit vaak niet ten goede komt. Of ik vind dat het Bird is gelukt zijn eerdere werk te overtreffen lees je hieronder.

Het verhaal

Incredibles 2 gaat verder waar de eerste film is gestopt en dat betekent dat onze helden het direct tegen een nieuwe dreiging moeten opnemen. Hun hulp gaat echter gepaard met flink wat verwoestingen in de stad en dat is iets wat hen flink wordt aangerekend. Het uitvoeren van superheldendaden blijft dan ook illegaal, maar er zijn twee rijke figuren in de vorm van broer en zus Deaver die daar verandering in willen brengen en de superhelden weer in een positief daglicht willen proberen te stellen. Ze zijn er van overtuigd dat vooral moeder Helen, aka Elastigirl, hen met deze missie kan helpen. Aangezien zij minder roekeloos te werk gaat dan haar man Bob, die natuurlijk beter bekend is als Mr. Incredible himself. Doormiddel van een camera die zij geacht wordt constant bij zich te dragen, hopen allen dat als het volk en de overheid zien wat voor goed werk Helen doet, superhelden gewoon weer gewoon in het openbaar tegen de criminaliteit zouden mogen strijden en ze zich niet meer hoeven te verstoppen. De vraag is echter of iedereen het eens is met deze methode en dezelfde uitkomst wenst.

Terwijl Helen zich vol op deze missie stort, is vader Bob noodgedwongen in de rol van huisman gekropen en dat gaat hem niet zo gemakkelijk af als gedacht. Het wordt hem vooral wat teveel als hij de probeert om de problemen van zijn twee tieners op te lossen en tegelijkertijd ontdekt dat zijn allerjongste tegen alle verwachtingen in ook (een heleboel) bijzondere krachten bezit.

Waardig vervolg

Incredibles 2 moet het wederom hebben van zijn sterke en goed uitgevoerde karakters, die ook in dit tweede deel niet teleurstellen. De familiedynamiek is heerlijk om naar te kijken en zorgt naast de nodige hilariteit voor flink wat diepgang. Twee slechteriken in de vorm van The Underminer en Screenslaver, een mysterieus figuur wat mensen door het hacken van beeldschermen hypnotiseert, zijn helaas niet zo geweldig en voelen niet heel dreigend en overtuigend. Ze vallen vooral bij de gedachte aan badguy Syndrome uit de eerste film in het niet. Hoogtepunt van de film is toch wel de kleine Jack-Jack, die in deze film flink meer schermtijd krijgt en zorgt voor de grappigste momenten waarbij ik regelmatig hardop moest lachen.

De technieken op het gebied van computeranimaties zijn de laatste jaren een stuk beter geworden en Pixar zorgt al vanaf het begin voor hoogtepunten wat betreft het gebruik van deze technieken in hun films. Incredibles 2 is daar geen uitzondering op en alles ziet er dan ook belachelijk goed uit. De belichting is prachtig en het is fijn om op te kunnen merken dat kosten nog moeite zijn gespaard om van dit vervolg een visueel spektakel te maken.

Conclusie

Hoewel Incredibles 2 niet zo sterk is als zijn voorganger en een deel van de slechteriken een stuk minder boeiend zijn, is hij door zijn perfecte visuele uitvoering van onder andere de actiescènes en de hartverwarmende en grappige familiemomenten meer dan de moeite waard om te gaan zien.

Een waardig vervolg op een briljante Pixar film
  • 8/10
    Incredibles 2 - 8/10
8/10

You Might Also Like

1 Comment

  • Reply Daan 9 november 2018 at 20:24

    Ik vond ‘m vermakelijk, maar in principe is het een remake van het eerste deel. Qua schurk (ze was eerst fan van superhelden, toen gebeurde er iets, en nu haat ze ze -zelfde als Syndrome in deel 1), maar ook qua plot. Superhelden zijn fout, er gebeurt iets goeds en nu “mogen” ze weer. Beetje teleurstellend, maar verder erg leuk gemaakt.

  • Leave a Reply

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.