Review: Irrational Man

Met de respectabele leeftijd van 79 jaar heeft schrijver en regisseur Woody Allen besloten om voorlopig nog niet te stoppen met het maken van films. Hoewel ik niet altijd fan ben van zijn soms wat vage tragikomedies, maakte de cast en het verhaal van zijn 46ste film mij heel erg nieuwsgierig.

Het verhaal

Irrational Man gaat over de filosofie professor Abe Lucas, de nieuwste aanwinst van de universiteit die met zijn mysterieuze houding kan rekenen op veel vrouwelijke aandacht. Abe is slim, heeft veel in zijn leven gezien en gedaan, maar is inmiddels veranderd in een gekwelde en impotente veertiger met een drankprobleem. Zijn ietwat opdringerige collega Rita Richards (Parker Posey) weet hem met haar charmes niet uit zijn depressie te krijgen, maar de ontmoeting met de mooie en slimme studente Jill Pollard (Emma Stone) zorgt wel voor een lichte opleving.

Jill is een stuk meer geïnteresseerd in haar nieuwe leraar dan in haar suffe vriendje Roy (Jamie Blackley) en ze begint dan ook steeds meer tijd door te brengen met Abe. Het lijkt een soort missie van haar te worden om de depressieve man te ‘redden’, maar dat loopt toch iets anders dan dat ze in eerste instantie had verwacht. Wanneer hen per toeval een persoonlijk onrecht ter oren komt, maakt Abe een bijzonder besluit dat zijn leven eindelijk de drastische wending geeft waar hij naar op zoek was.

Charismatische cast

De hoofdrol van filosofie professor Abe Lucas wordt gespeeld door Joaquin Phoenix, die veel mensen zullen kennen van films als Signs, Her en Inherent Vice. Phoenix heeft de bijzondere, imponerende en charismatische uitstraling waar zijn karakter om vraagt. In mijn ogen had Allen geen betere acteur kunnen casten voor deze rol. Hij is tevens in staat elke emotie die zijn karakter ervaart overtuigend en realistisch over te brengen. Hoewel het zelfdestructieve van Abe er met een constante fles drank in zijn zak en opvallende bierbuik nogal dik bovenop ligt, voelt het wel geloofwaardig aan.

Hoewel de intellectueel veel goede dingen heeft gedaan in zijn leven, beseft hij zich dat zijn acties maar een druppel op de gloeiende plaat zijn geweest en hij waarschijnlijk nooit een echte verandering teweeg zal brengen. Hij heeft hierdoor de wil om te leven verloren en dat gevoel is in meer of mindere mate voor veel mensen wel voor te stellen. Birdman actrice Emma Stone heeft een geweldige chemie met Phoenix en speelt de verliefde Jill perfect. Stone is innemend en het verbaast je dan ook niks dat Abe voor haar valt. Haar worsteling met het dilemma waar ze voor komt te staan is tevens goed voelbaar.

Ik denk niet dat deze film geschikt zal zijn voor iedereen. Hij is vrij traag en hoewel ik dat persoonlijk niet storend vindt, zullen mensen die vooral van actiefilms houden dat misschien wel zo ervaren. Ondanks dat de film een aantal zware thema’s aankaart gaat de ontwikkeling van de karakters niet heel diep, waardoor de film toegankelijk blijft voor een groter publiek dan een aantal andere Woody Allen films. Kenmerken die vaak in zijn films te vinden zijn en tevens in Irrational Man een grote rol spelen zijn het feit dat er een veel jongere vrouw wordt aangetrokken tot een oudere man en dat er een bijzonder en belangrijk filosofisch vraagstuk door de twee hoofdrolspelers wordt uitgediept.

Conclusie

Irrational Man is een verrassende en boeiende tragikomedie met een geweldige cast. Hoewel de film wat inzakt in het midden blijft hij je aandacht vasthouden en blijf je benieuwd naar wat er gaat gebeuren. De film is tevens grappig en blijft door een aantal leuke en verrassende wendingen boeien tot het eind.