Review: Kubo and the Two Strings

Na het zien van het duistere en bijzondere Coraline in 2009 was ik direct geïntrigeerd door de manier waarop LAIKA Studios stop-motion animatie wist te combineren met een complex verhaal en interessante karakters. Weet de studio mij in 2016 opnieuw te betoveren?

Het verhaal

In Kubo and the Two Strings maken we kennis met de kleine jongen Kubo, een liefdevol karakter dat goed voor zijn moeder zorgt en overdag in een dorp in het oude Japan zijn dorpsgenoten vermaakt met zijn magische verhalen over het heldhaftige verleden van zijn vader. Zijn magische gitaar voorziet de verhalen van een visueel spektakel doordat de klanken van het instrument zijn verhalen tot leven wekken met origami. Kubo zorgt er elke avond voor dat hij voordat de zon onder gaat weer thuis bij zijn moeder is, die tegen die tijd in een soort van trance lijkt te verkeren.

Later in de film wordt het duidelijk dat de heldhaftige verhalen gepaard gaan met een duister verleden. Op een dag wordt Kubo na zonsondergang geconfronteerd met dat verleden en wordt hij gedwongen om op zoek te gaan naar de wapenuitrusting van zijn overleden vader. Hij onderneemt deze tocht samen met de nuchtere aap Monkey en het bizar uitziende insect Beetle, die tevens een samoerai claimt te zijn. Gevolg is een epische queeste die vol zit met avontuur, gevaar, maar ook met liefde en vriendschap.

Een opmerkelijk feit is dat de Nederlandse titel voor deze film een waardeloze vertaling is van de originele titel en niks met het verhaal zelf te maken heeft. De film is in de Nederlandse versie uitgebracht onder de naam Kubo en het magische zwaard. Gezien het de gitaar van Kubo is die de magie bevat is dit een onlogische titel waarvan mij niet helemaal duidelijk is waarom die is gekozen.

LAIKA Studios

LAIKA bestaat inmiddels ruim 10 jaar en heeft al flink wat indruk weten te maken met films als Coraline en het recente The Boxtrolls. Ze staan bekend om hun uitzonderlijke stop-motion animatie, gebruik van de nieuwste technieken, bijzondere en onconventionele verhalen en complexe karakters. Al hun films hebben inmiddels een Oscarnominatie in de wacht gesleept en het zou mij niks verbazen als ze komend jaar met deze film het felbegeerde beeldje eindelijk in de wacht gaan slepen.

Met Kubo and the Two Strings heeft LAIKA het voor elkaar gekregen een episch en magisch avontuur neer te zetten dat qua omvang ver uitstijgt boven hun eerdere films. De opzet van deze film is grootser dan ooit en LAIKA bewijst dat ze dat met gemak aankan. Dit beloofd veel voor de toekomst en ik hoop dan ook dat de studio door deze film meer naamsbekendheid bij en waardering zal gaan krijgen van het grote publiek.

Uitvoering

Hoewel de kern van de film niet perse vernieuwend is, is de uitvoering dat wel. De karakters zijn origineel en complex en het verhaal blijft verrassend tot het einde. De film is door de subtiele humor grappig en de grapjes bieden een goed en luchtig tegenwicht tegenover de duistere toon van het grotere geheel. De uitgebreide opbouw van het verhaal zorgt ervoor dat je volledig in de film wordt gezogen. Het tweede gedeelte neemt iets minder de tijd voor het verhaal en hoewel de film niet afgeraffeld voelt, gaan de gebeurtenissen vergeleken met de eerste helft wel erg snel aan je voorbij en dat is jammer.

Aan het casten van de stemmencast is duidelijk veel aandacht besteedt en iedereen past perfect bij zijn of haar karakter met als hoogtepunt actrice Charlize Theron als de trouwe aap Monkey.

Visueel is deze film uitzonderlijk mooi. De details van de karakters en de omgevingen zijn uitmuntend en overtuigend en de normaal wat houterige bewegingen, waar stop-motion animatiefilms nog wel eens mee te maken krijgen, zijn niet tot nauwelijks waarneembaar. De belichting doet niet onder voor een normale film en bij sommige omgevingen heb je niet eens meer door dat je naar een set en computeranimaties aan het kijken bent. De prachtige beelden worden voorzien van een betoverde soundtrack die de Japanse sfeer versterkt.

Conclusie

Kubo and the Two Strings is een prachtig, mysterieus en hartverwarmende verhaal over liefde, loyaliteit en heeft respect voor en doet eer aan tradities. Een visueel pareltje dat smaakt naar meer en mij in ieder geval heel erg nieuwsgierig heeft gemaakt naar het volgende project van LAIKA. De film is door de vele duistere scenes en de soms wat lastig te begrijpen dialogen naar mijn mening niet geschikt voor de allerkleinste en is daardoor dan ook niet te kinderachtig voor ons als volwassenen.

Hoewel sommige dingen in de film niet worden uitgelegd, waaronder bijvoorbeeld waar Kubo’s magie vandaan komt, is dit geen gemis en voelt de film als een mooi afgerond geheel. Wat mij betreft is dit de beste animatiefilm van het jaar tot nu toe en ik raad je dan ook zeker aan om hem te gaan zien in. LAIKA kan het budget als kleinere studio goed gebruiken!