Films / Series / Televisie

Review: Maniac – Seizoen 1

1 oktober 2018

Netflix slingert de laatste tijd nog wel eens aparte series de wereld in en de nieuwe toevoeging Maniac is er ook weer zo één. In dit eenmalige seizoen vertolken de geweldige Emma Stone en Jonah Hill de hoofdrollen van Annie Landsberg en Owen Milgrim. Twee vreemden die beide met hun eigen redenen aan een mysterieus farmaceutisch experiment gaan meedoen, waarbij getracht wordt ze te verlossen van al hun geestelijke problemen.

Maniac start vaag, maar sterk. Beide karakters krijgen genoeg tijd in elke aflevering, waardoor je als kijker een uitgebreide kijk krijgt in hun heden en verleden en het duidelijk is waar de twee staan bij aanvang van het experiment. De serie is qua uiterlijk en inhoud zowel jaren ’70 retro als futuristisch en dat maakt de basis al meteen erg boeiend. Het hoofdverhaal lijkt zich echter wel in de tegenwoordige tijd af te spelen, want we leren ergens halverwege het seizoen dat één van de mensen achter het experiment in 1977 is geboren en ik gok dat deze man rond de veertig is.

De serie heeft soms wel wat weg van de structuur van Eternal Sunshine of the Spotless Mind, één van mijn favoriete films, waarin realiteit en fantasie gemixt worden om de dieperliggende boodschap te ondersteunen en op een speelse manier te illustreren. Er zitten in Maniac echter een aantal side stories die ondanks hun boodschap, in uitvoering wat saai zijn en te lang duren. Dit zorgt soms voor een dip en een verandering in tempo waardoor ik niet altijd werd meegezogen in de gebeurtenissen. De serie herpakt zich gelukkig wel steeds weer. Hoewel het een donkere en vrij deprimerende serie betreft, gaf het einde mij wel een fijn en bevredigend gevoel.

Grappig detail is dat de twee hoofdrolspelers in 2007 al samen te zien waren in de komedie Superbad en dat dat tevens de allereerste filmrol was voor Stone. Beide acteurs doen het in Maniac erg goed, passen goed bij de karakters die ze vertolken en zijn overtuigend in hun emoties.

Conclusie

Hoewel Maniac niet perfect is, is de serie origineel, boeiend en visueel en qua soundtrack bij vlagen briljant. Het camerawerk is fijn, de inhoud zet aan tot nadenken en sommige elementen maken de serie ook nog eens erg grappig. Een goed voorbeeld hiervan is de AdBuddy, een manier van betalen waarbij niet geld een rol speelt, maar je een persoon toegewezen krijgt die jou vervolgens bombardeert met reclameteksten die hij of zij hardop aan je voorleest.

Lees ook ->

Review: Disenchantment

Review: Safe – Seizoen 1

You Might Also Like

No Comments

Leave a Reply

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.