Ik heb als dinoliefhebber de klassieker Jurassic Park al zeker dertig keer gezien en ook alle vervolgfilms, ondanks de matigheid van velen van hen, blijf ik met een glimlach kijken. Toen ik zag dat Adam Driver, één van mijn favoriete acteurs van de afgelopen jaren, in een sciencefictionfilm zou gaan verschijnen waar ook dino’s in zouden voorkomen snap je denk ik wel dat ik daar heel enthousiast van werd. Helaas is mijn conclusie na het zien van deze film dat zelfs de droomcombinatie van Adam Driver en dinosaurussen 65 niet heeft kunnen redden.
De mensen zijn aliens?
In 65 maken we kennis met Mills, het karakter van Driver. Zijn dochter is terminaal ziek en genezing kost op deze planeet, die dus niet de aarde is, blijkbaar ook heel veel geld. Hij verlaat daarom voor een tweejarige missie zijn gezin om vervolgens onbedoeld met het ruimteschip op de aarde van 65 miljoen jaar geleden te crashen. Hij begon niet alleen aan deze tocht, maar helaas voor hem is de enige andere overlevende een meisje van ongeveer de leeftijd van zijn dochter. Ze spreekt echter een andere taal en heeft de neiging om gedoe aan te trekken en richting gevaar te gaan in plaats van het te vermijden. Hun gezamenlijke missie wordt het bereiken van het enige ruimteschip wat nog potentie lijkt te hebben om hen naar hun eigen planeet terug te brengen. De tocht van vijftien kilometer lang door een onherbergzaam gebied is enkel niet zonder gevaren en ja, bevat dus scenes waarin het tweetal oog in oog komt te staan met dinosaurussen.
Weinig actie
Het probleem met deze film begint al met het feit dat de makers ons willen doen laten geloven dat we hier te maken hebben met aliens en niet met mensen. Hierdoor kan je de film vanaf het eerste moment al niet meer echt serieus nemen, aangezien de aliens in deze film zichzelf precies zo gedragen en eruitzien als de huidige mens op aarde. Als het plot de richting op zou gaan van een over de top B-film zonder poging tot een diepzinnig en emotioneel plot zou ik daar nog niet eens zo heel veel moeite mee hebben, maar gezien de film zichzelf erg serieus neemt en daarin niet slaagt, is hetgeen wat volgt regelmatig enorm voorspelbaar en stompzinnig. Dat wordt nog erger wanneer er een soort van extra subplot wordt toegevoegd wat ik in deze review uiteraard niet zal verklappen. Je voelt je als kijker in ieder geval totaal niet serieus genomen en dat is jammer. Toen ik zag dat Sam Raimi als producent heeft meegewerkt aan deze film werd mijn verbazing eigenlijk alleen nog maar groter, aangezien deze man de regisseur is van films als The Evil Dead en de Spider-Man films met acteur Tobey Maguire.
Ik had van deze film meer spektakel verwacht, maar vrij weinig actie had wat mij betreft geen probleem hoeven zijn, mits goed uitgevoerd. De film wordt helaas geen enkele keer echt heel spannend en dat heeft deels te maken met dat je, mede door het feit dat de personages elkaars taal niet spreken, te weinig over de hoofdrolspelers leert om echt met ze mee te leven. Het boeide mij dan ook vrij weinig of ze mogelijk zouden worden opgegeten door alle moordlustige dieren die ze onderweg gaan tegenkomen. Pluspuntje aan deze film zijn de digitale effecten, want de meeste beelden zien er gelukkig goed en overtuigend uit.
Conclusie
Eerlijk? Misschien ging ik deze film met iets te hoge verwachtingen in, maar ik had geen onnodig film verwacht die niks (nieuws) toevoegt aan het scifi genre het oeuvre van Adam Driver. Het feit dat de film, ondanks de dino’s, zelfs voor mij de boel niet kon redden zorgt ervoor dat ik de film helaas een dikke onvoldoende heb moeten geven.
Voorspelbare, saaie, maar goed uitziende sciencefiction film
-
3/10
1 Comment
Wauw! Uiteraard heb ik je eerdere teleurstellingen over deze film al mogen aanhoren, maar na het lezen van deze recensie weet ik echt niet of ik ‘m alsnog wel wil zien. Aan de andere kant, kan het voor mij nu alleen nog maar meevallen…