Asbest, een materiaal dat jarenlang als DE oplossing voor van alles rondom en in het huis werd gebruikt en naast multifunctioneel ook betaalbaar was en is. Is? Maar asbest mag toch niet meer gebruikt worden? In landen als Nederland en België niet nee, maar in ontwikkelingslanden als India wordt dit ziekmakende product nog steeds veelvuldig geproduceerd en verspreid.
In Ademloos vertelt filmmaker Daniël Lambo naast zijn persoonlijke verhaal ook de schrijnende waarheid over de asbestindustrie. Hij groeide zelf op in Kapelle-op-den-Bos, een plaats in België waarin het asbestbedrijf Eternit jarenlang heeft gezorgd voor werkgelegenheid en welvaart voor de hele streek. Zijn vader was zowel arbeider als vakbondsman binnen de fabriek en bij hem, net als bij vele anderen in zijn woonplaats, zorgde asbest voor gezondheidsproblemen. Bij velen met de dood tot gevolg. Bijna gaan enkel slachtoffer heeft zijn mond in die tijd open durven te trekken en zelfs toen asbest in 1998 verboden werd bleef het stil. Naast dat Lambo op zoek gaat naar het antwoord op de vraag waarom niemand durfde te praten, gaat hij ook op onderzoek in Centraal-India. Hier wordt het kankerverwekkende goedje nog steeds geproduceerd en is de bevolking jarenlang, ondanks dat de producenten allang wisten over de gevaren van het werken en wonen met en rondom asbest, vertelt dat deze industrie geen enkel gevaar zou gaan vormen voor de volksgezondheid.
Duidelijk wordt dat veel mensen in India in gebieden wonen en werken die levensgevaarlijk zijn, maar armoede zorgt ervoor dat er voor meeste van hen helaas geen uitweg is. Actievoeren is dan ook het enige wat men op dit moment kan doen, in de hoop dat er een oplossing komt voor het steeds groter wordende asbest probleem.
Rode draad in de documentaire is dat de asbestkwestie naast een politieke vooral een financiële kwestie is en een onverwachte ontdekking en daarmee twist in de documentaire maakt dit nog eens extra pijnlijk duidelijk.
Conclusie
Ademloos is naast een persoonlijk document ook een verhaal over loyaliteit aan een bedrijf dat zijn medewerkers vergiftigde. Het toont een eerlijk beeld van een industrie die volledig verboden zou moeten worden en waarvan het belachelijk is dat deze in stand wordt gehouden door hebzucht van een aantal machtige mensen. Ikzelf had geen weet van het feit dat asbest nog steeds veelvuldig wordt vervaardigd en gebruikt in grote delen van de wereld en ik denk vele met mij. Ademloos is dan ook zeker een film die ik je aanraadt om te gaan zien.
De documentaire is inmiddels verkrijgbaar op DVD.
Ik wil Remain in Light graag bedanken voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.
Confronterende documentaire over de asbestindustrie
-
Ademloos - 7/107/10
5 Comments
Ik kreeg echt de kriebels van deze documentaire. Ow, het mag niet meer in België, maar dan gaan we toch naar India. Geven we onze werknemers ook nog gratis huizen. Van asbest!
Dat dus, echt bizar dat dit soort praktijken überhaupt mogelijk zijn 🙁
Niet HEEL vreemd zul je opkijken van het FEIT (!) dat bedrijven die eerst bekend waren en dus nóg zijn van de asbestproducten vandaag de dag gespecialiseerd zijn in….jawèl,.. het verwijderen ervan. Althans, hier !!
Hoe cynisch is dàt?!
Het is twee keer verdienen: 1x met produceren/leveren en vervolgens nog 1x met het ‘saneren’. Kijk maar ‘ns bij..Eterclean.
NIET boos worden. Zó zit de huidige maatschappij in elkaar, en overheden kijken toe en laten het gebeuren. Wie betaalt? U, ik en de rest.
Daar kijk ik inderdaad niet vreemd van op, maar ik wordt er wel letterlijk een beetje misselijk van 🙁 Zo bizar allemaal
Ken je Eterclean al? Zoek maar op. Wat je ervan denkt nà het gezien hebben van “Ademloos” is aan jou als lezer. Het zal je van ontzetting door het onderliggende cynisme de adem wegnemen… net zoals asbest precies dat maar dan letterlijk doet bij veel te veel mensen OVER DE HELE WERELD (dus) en al decennia.
De meest brutale denkers zullen de gedachte ” Wat is er mis met zaken doen?” als reactie ophoesten…. Tja, asbest en ‘short term results ‘ maken en maakten dat doden daardoor niet ter zake(n) doen. Totdat letselschadeclaims NIET meer buiten de deur te houden zijn. Oooo, het GAST niet om dat geld – WEL om de tegenkracht en mensenrechten. Denk eraan dat.’dood door schuld’ een serieuze kwestie betreft.