Review: Adrift

Films gebaseerd op waargebeurde verhalen zijn iets waar ik altijd een heel erg dubbel gevoel aan overhoudt. Aan de ene kant besef ik mezelf dat de mens tot heel veel dingen in staat is om te overleven, maar aan de andere kant voelt het leven direct heel vergankelijk en maakt het mij soms ook wel een beetje angstig. Iets wat mij nooit heeft getrokken is het varen op zee, het idee van alleen maar water om je heen en geen land in zicht vind ik doodeng en ik vind het dan ook fascinerend om te zien dat het heel veel mensen juist heel veel rust en een gevoel van vrijheid geeft.

Drama

In de dramafilm Adrift gaat de redelijk ervaren zeilster Tami met haar nieuwe liefde mee de open zee op om een zeilschip terug te brengen naar haar eigenaren in de VS. Wat begint als een groot avontuur, wordt al snel levensbedreigend als de twee in een verschrikkelijke storm terechtkomen en overleven de enige missie wordt.

De film begint met beelden van Tami, die alleen en verward op een gehavende boot wakker wordt. Het verhaal springt vervolgens gedurende de hele film van verleden naar heden en zo komen we steeds meer te weten over hoe de twee elkaar hebben leren kennen en hoe het hen op de kapotte boot vergaat. Hoewel je dus al voor een groot gedeelte weet wat er is gebeurd en dat de twee schipbreuk hebben geleden, is de opbouw naar het daadwerkelijke moment toch goed uitgevoerd en spannend. De film blijft echter wel heel klein en simpel in zijn verhaal, maar aangezien het een waargebeurd verhaal betreft zou het dan ook vreemd zijn om er een groter visueel spektakel van te maken dan dat het was.

Het acteerwerk van de twee hoofdrolspelers in de vorm van Sam Claflin en Shailene Woodley is goed en vooral Woodley speelt heel overtuigend. Je voelt in het begin echt de vrijheid die ze ervaart als backpacker die voorlopig niet van plan is om naar huis toe te gaan. Daarna de ontluikende liefde, maar ook de angst en het verdriet dat ze op de boot ervaart. De film ziet er daarnaast goed uit en het beklemmende gevoel van vast zitten op een kapotte boot zonder verder leven om je heen is visueel goed neergezet. Het is wel jammer dat de film in zijn samenspel tussen de twee acteurs zelf op emotioneel vlak wel wat aan de oppervlakte blijft en de echte wanhoop van de twee geliefden nooit echt helemaal goed tot uiting komt.

Conclusie

Hoewel het geen film is die ik een tweede keer zal kijken en ik hem vrij snel vergeten was, is dit waargebeurde verhaal inspirerend en valt wat mij betreft in de categorie van films waarbij ik het bijzonder vind om te zien waar de mens toe in staat is om te overleven. Bijzonder is daarnaast de toevoeging van beelden en info over de mensen die deze ramp daadwerkelijk hebben moeten doorstaan.

De Blu-ray van Adrift is inmiddels te koop en bevat naast een geweldige beeld- ook een goede geluidskwaliteit. Ik wil Remain in Light graag bedanken voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.