Review: Chicken Run – Dawn of the Nugget

Zelf heb ik de stop-motion klei animaties van Aardman Animations leren kennen middels de memorabele avonturen van baasje Wallace en zijn briljante hond Gromit. Na het verkrijgen van steeds meer bekendheid met verschillende filmpjes van deze populaire karakters en na het winnen van verschillende prijzen besloot de studio, die al sinds de jaren ’90 bestaat, in samenwerking met Dreamworks en Pathé een eerste speelfilm uit te brengen met de naam Chicken Run. Nu, ruim 23 jaar later, heeft Aardman een vervolg gemaakt van deze zeer geliefde film uit 2000 en ik kan je alvast verklappen dat deze niet teleurstelt.

Iets minder duister

Waar de eerste film uit 2000 nog een vrij duister plot had, waarin een groep kippen probeerde te ontsnappen uit een kippenconcentratiekamp, voelt deze nieuwe film al direct wat lichter. Echter, het doel van de menselijke karakters in deze nieuwe film is nog steeds hetzelfde, dus vandaar dat ik bewust het woord gevoel gebruik.

Het verhaal van Chicken Run: Dawn of the Nugget gaat ongeveer verder waar de vorige film is geëindigd. De kippen die zijn ontsnapt hebben inmiddels een nieuw leven opgebouwd op een vredig, idyllisch eilandje waar ze niet hoeven te vrezen voor gevangenschap en een onvermijdelijk einde. Hoofdkarakters Ginger en haar moppie, ex circus haan Rocky, hebben inmiddels een kuikentje gekregen, die ze de naam Molly hebben gegeven. Hoewel deze avontuurlijke meid de grenzen nog weleens opzoekt, lijkt niks het geluk van het gezin en de grote groep kippen in de weg te staan. Echter, de komst van een mysterieuze nieuwe plek waar vrachtwagens met aan de buitenkant plaatjes van vrolijke kippen heenrijden, zorgen bij Ginger toch voor wat zorgen. Wanneer Molly tegen de wil van haar moeder in uit rebelse nieuwsgierigheid toch een kijkje gaat nemen aan de overkant van het meer, worden we samen met haar meegenomen naar een plek die niet is wat het lijkt.

Simpel, maar kleurrijk en zeer vermakelijk

Hoewel een deel van het verloop van het verhaal zich laat raden, deels gezien het feit dat deze film ook voor kinderen is gemaakt, doet dit niks af aan de vermakelijkheid. Dawn of the Nugget zit goed in elkaar, is grappig en bevat ook voor het overige en oudere publiek genoeg humor, inclusief een grappige referentie naar een filmklassieker. Daarnaast voelen de karakters en goed uitgewerkt, vooral de kleine Molly.

Het meest indrukwekkende van deze film is het vakmanschap achter het kleurrijke en gedetailleerde uiterlijk. Je voelt dat dit vervolg met liefde voor het ambacht en het originele verhaal is gemaakt en er is enorm veel aandacht besteed aan de kleinste details. Dit alles is ook goed te zien in de ‘making of’ die Netflix naast de film heeft toegevoegd aan hun platform en die zorgt voor nog meer bewondering voor wat de makers hier hebben neergezet.

Conclusie

Dawn of the Nugget is een waardig vervolg op een film die voor zijn tijd baanbrekend was. Ja, de film mist soms wat diepgang en is misschien wat voorspelbaar, maar het oog voor detail en de innemende karakters maken deze stop-motion klei animatie meer dan de moeite waard om op Netflix te gaan bekijken.