Review: Inside Out

Het verhaal van Inside Out draait om het controlecentrum in het brein van de 11-jarige Riley, waar vijf basisemoties de dienst uitmaken. Het tienermeisje verhuist met haar ouders naar San Francisco en wordt verplicht een nieuw leven op te bouwen in een nieuwe enge stad, waar ze zich niet thuis voelt en niemand kent. De emoties in haar hoofd lijken zich ook geen raad te weten met de nieuwe situatie en komen voor dingen en dilemma’s te staan die ze nog nooit hebben meegemaakt in het hoofd van de altijd zo vrolijke meid.

Emotie Woede komt op voor haar rechten, Angst zorgt voor veiligheid, Afkeer zorgt ervoor dat Riley niet beïnvloedt en vergiftigd wordt en niemand, inclusief zijzelf, weet precies wat de taak van Verdriet is in het grote geheel. Emotie Vrolijk heeft al 11 jaar de leiding over de groep en zorgt ervoor dat de overige emoties niet de overhand nemen en Riley een vrolijk meisje blijft.

Terwijl Vrolijk de nieuwe situatie van de zonnige kant probeert te bekijken begint Verdriet alarmerend gedrag te vertonen. Iets wat een flinke invloed op de gesteldheid van Riley heeft. Verdriet veranderd, tot grote frustratie van Vrolijk, een aantal belangrijke positieve herinneringen en daarom wil Vrolijk ervoor zorgen dat Verdriet niet de basisherinneringen, die Riley vormen, veranderd. Een fout zorgt er echter voor dat de twee tot elkaar veroordeeld worden in het geheugen van Riley en dat ze samen de weg terug moeten zien te vinden naar het controlecentrum. Tijdens hun tocht komen ze achter de ware kracht van Verdriet en leren de twee samenwerken om Riley uit de put te trekken.

Verrassend diepzinnig

Na het zien van de trailer verwachtte ik een bijzondere, maar vooral grappige en kleurrijke film te gaan zien. Hoewel dat alles in de film zeker aanwezig is, was ik verbaasd over de diepgang en over mijn eigen reactie daarop. De vindingrijkheid om de werking van het brein en de emoties uit te leggen was verbazingwekkend. Simpel, maar toch complex, grappig, maar ook serieus. Aan alles is gedacht en gezien mijn eigen ervaringen met depressie heel herkenbaar en zeer ontroerend. Tijdens de grappige stukken lachte ik daarom regelmatig met een brok in mijn keel. Ik vind het bijzonder dat een animatiefilm beide emoties zo heftig weet op te wekken. De film bevat ook een hoop sentiment dat menig persoon weer even terug zal voeren naar mooie herinneringen van vroeger.

Naast de inhoud is de film ook visueel geweldig. animaties zien er prachtig uit en er is heel duidelijk veel aandacht aan besteed. Maar van Pixar had ik eigenlijk ook niet anders verwacht. Zowel voor als achtergrond sluiten naadloos op elkaar aan en er is overal wel iets te zien en te ontdekken.

De film zou door ouders ook heel goed ingezet kunnen worden om emoties in het turbulente leven van hun tiener op een heldere manier bespreekbaar te maken. Ik vind de film echter minder geschikt voor jonge kinderen. Los van een aantal grappige en kleurrijke karakters en scenes, is het verhaal waarschijnlijk lastig te begrijpen en niet echt geschikt voor deze doelgroep.

Conclusie

Wie een luchtige, grappige kinderfilm verwacht is bij Inside Out aan het verkeerde adres. De trailer zet je op dit punt (helaas) op het verkeerde been, waardoor er genoeg mensen minder te spreken zullen zijn over deze film. Daar ben ik er gelukkig niet één van. Ik vond de film ontzettend mooi, origineel en goed uitgewerkt. De werking van je brein en bijbehorende emoties hadden niet op een betere manier uitgelegd en gevisualiseerd kunnen worden. Een echte aanrader voor iedereen die op zoek is naar een prachtige animatiefilm met wat meer diepgang.