Review: Jersey Boys

Het verhaal van Frankie Valli en de Four Seasons spreekt al jaren tot de verbeelding en na de vele lovende recensies en een Tony Award is dan ook besloten om de succesvolle Broadway musical Jersey Boys te gaan verfilmen. Een taak die filmlegende en regisseur Clint Eastwood maar al te graag op zich wilde nemen. Hij werd hierbij onder andere bijgestaan door de echte Frankie Valli als producent.

Waargebeurd verhaal

Het verhaal gaat over vier talentvolle arbeidszonen uit New Jersey, die in de jaren vijftig maar drie opties hadden. Je kon het leger in gaan, je met de maffia inlaten of succesvol worden in de muziek. Ze kiezen voor het laatste, alhoewel de illegale praktijken achter de schermen een belangrijke rol blijven spelen en voor een belangrijke wending in hun leven en het algehele verhaal gaan zorgen. Gitarist Tommy DeVito (Vincent Piazza, bekend uit de serie Boardwalk Empire), bassist Nick Massi (Michael Lomenda), toetsenist en componist Bob Gaudio (Erich Bergen) behaalde onder de naam ‘The Four Seasons’ met Frankie Valli als leadzanger grote successen. Uiteraard met de nodige ups en downs. Frankie wordt net als in de Broadway musical gespeeld door John Lloyd Young. Deze rol is hem op zijn lijf geschreven en daarnaast lijkt zijn stem verdomd veel op die van de echte Frankie. Maffiabaas Angelo DeCarlo wordt in deze film gespeeld door de legendarische acteur Christopher Walken en dat is dan ook meteen een van de weinige bekende koppen die je voorbij ziet komen.

Veel muziek

De eerste helft van de film gaat voornamelijk over de weg naar succes. The Four Seasons beginnen hun eigen sound te ontdekken, die vooral tot leven komt door de hoge falsetstem van Frankie. Het is een sprankelend geheel vol muziek en het is genieten met hits als Sherry, Big Girls Don’t Cry en Walk Like a Man. In de tweede helft van de film neemt het verhaal een dramatische wending en ligt de focus meer op de onderlinge verhoudingen en de problemen die de roem met zich meebrengen in plaats van op de muziek. De verhaallijn loopt door het ontbreken van de kenmerkende muziek helaas wat minder lekker door en er wordt veel van scene naar scene geknipt. Dit zorgt ervoor dat je aandacht wat verslapt. Er is ook sprake van wat overdreven acteerwerk, wat kenmerkend is voor musicals, maar dat is niet hinderlijk en voegt soms juist wat toe aan de charme van de karakters en de film als geheel. Een leuk detail, wat direct is overgenomen uit de musical, is dat de personages zich regelmatig direct tot de kijker richten, waardoor je het verhaal meekrijgt vanuit verschillende perspectieven.

Niet altijd overtuigend

De sets en decors zijn in deze film geweldig en overtuigend en het lijkt vaak alsof de film echt is opgenomen in de jaren vijftig en zestig. Enige minpunt is de aankleding en de transformatie van de acteurs in de tweede helft van de film. De poging om de jongens overtuigend ouder te laten lijken is helaas mislukt. Het is overduidelijk dat de acteurs pruiken dragen en er make up en gezichtshaar is toegevoegd.

Conclusie

Voor iedereen die gek is op musicals, maar ook op de muziek uit de jaren vijftig en zestig is dit een heerlijk stukje muziekgeschiedenis wat door een geweldige en overtuigende cast tot leven wordt gebracht. De beroemde Broadway musical is hierdoor op prachtige wijze toegankelijk gemaakt voor een groter publiek dat niet de mogelijkheid heeft om de show in New York zelf te bewonderen.