Films / Series / Televisie

Review: Jessabelle

17 juli 2017

De film Jessabelle werd in de tijd rondom zijn première in 2014 vooral in de spotlight gezet door het werk van zijn producer Jason Blum te benoemen. Deze man heeft meegewerkt aan populaire films als Paranormal Activity, Sinister, The Purge en Insidious, dus deze keuze was marketingtechnisch dan ook heel slim. Het scenario van Jessabelle is geschreven door Robert Ben Garant, die nog niet eerder een scenario voor een horrorfilm schreef. Wel is hij bekend van films als Night at the Museum en Herbie Fully Loaded. Regisseur van de film, Kevin Greutert, mag dan al wel veel werk hebben verricht aan verschillende thrillers en horrorfilms, hij regisseerde echter alleen de latere Saw films Saw VI en Saw 3D. Dit waren films die volgens de meeste critici toch vooral gemaakt zijn om extra geld te verdienen door gebruik te maken van de populariteit van de eerste drie delen. Gezien het feit dat bij Jessabelle de naam van de populair Jason Blum vaak werd benoemd, leek dit bij deze film ook een beetje het geval te gaan worden. Was mijn angst voor teleurstelling terecht?

Het verhaal

Het verhaal gaat over de jonge vrouw Jessabelle, die tijdens een verschrikkelijk auto ongeluk haar vriend verliest, een miskraam krijgt en door twee gebroken benen tijdelijk in een rolstoel terechtkomt. Omdat ze vanaf dat moment even niet meer in staat is om voor zichzelf te zorgen, is ze genoodzaakt haar vader (David Andrews) te bellen om te vragen of ze bij hem kan logeren. Dat telefoontje is niet gemakkelijk, aangezien ze al lange tijd geen contact meer met hem heeft gehad. Omdat ze voor het ongeluk had besloten bij haar verloofde in te trekken, heeft ze inmiddels geen eigen huis meer en is er ook niemand anders die haar zou kunnen verzorgen.

Jessabelle’s vader woont alleen, aangezien haar moeder (Joelle Carter) net nadat ze was bevallen van Jessabelle is gestorven aan kanker. Eenmaal bij haar ouderlijk huis in Louisiana aangekomen, wordt meteen duidelijk dat vader en dochter elkaar inderdaad al heel lang niet meer hebben gezien en de hereniging verloopt dan ook zeer ongemakkelijk. Omdat Jessabelle de trap niet op kan is ze genoodzaakt om in de slaapkamer beneden te logeren. Deze is om mysterieuze redenen in eerste instantie geblokkeerd met een kast voor de deur. Het wordt uiteraard al snel duidelijk waarom haar vader heeft besloten de kamer af te sluiten en het duurt niet lang voordat Jessabelle kennismaakt met een niet al te vriendelijke entiteit. Ze stuit tevens op een aantal mysterieuze videobanden met daarop haar overleden moeder die tarotkaarten aan het leggen is en praat over een verschrikkelijke dood die Jessabelle te wachten staat. Dit alles terwijl haar moeder duidelijk hoogzwanger is op de beelden. Langzamerhand komt de waarheid over het verleden en de aanwezigheid van de geest aan het licht.

Clichés

De film begint goed en zet meteen een duistere, mysterieuze sfeer neer. Helaas schiet het verhaal al snel tekort en vervallen we in de nodige horror clichés. Dat begint eigenlijk al bij het ouderlijk huis van Jessabelle, dat zoals in veel horrorfilms afgelegen, donker, stoffig en vol met oude antieke meubels staat en een krakende vloer heeft. Zelfs de geest heeft een bekend uiterlijk, want een vrouwelijk figuur met een ingevallen, wit gezicht en verhult door lange zwarte haren is vanaf het uitkomen van The Ring in 2002 al veelvuldig getoond binnen dit filmgenre.

De film bevat helaas maar weinig interessante wendingen en goede stukken, maar gelukkig is het uiterlijk van de film wel heel mooi en zitten er een aantal prachtige shots in. Er is duidelijk extra aandacht besteed aan de belichting en de locaties waar de opnames plaatsvonden zijn goed gebruikt en verwerkt in het verhaal.

Een ander positief punt is het acteerwerk van hoofdrolspeelster Sarah Snook en de oude bekende (een rol van Mark Webber) die ze in haar geboortedorp tegenkomt. De acteurs hebben duidelijk een goede chemie en de film voelt dan ook pas compleet als Webber opduikt in het verhaal. Snook speelt haar rol en de bijbehorende emoties zeer overtuigend en is geloofwaardig als een meisje wat is opgegroeid in een klein dorp.

Conclusie

De film is niet heel erg slecht, maar helaas ook niet goed te noemen. Deze film had zeker potentie om tot een goede horror uitgebouwd te kunnen worden. Helaas schiet het verhaal alle kanten op en wordt het sterke begin hierdoor bijna volledig teniet gedaan. Het acteerwerk van Snook, de mooie belichting en een aantal prachtig shots zorgen ervoor dat ik deze film toch nog een krappe voldoende geef.

Matige horrorfilm
  • 6/10
    Jessabelle - 6/10
6/10

You Might Also Like

3 Comments

  • Reply Michael Minneboo 18 juli 2017 at 15:17

    Jammer dat zo’n film dan snel ontspoort. Het is ook lastig om goede horror te maken en helaas is het merendeel van de film is in dit genre net het kijken waard. Ik ben zelf dol op horror, maar meestal moet ik er weer een paar zien voordat er echt een goede tussenzit.

    • Reply Patricia 18 juli 2017 at 20:38

      Dat heb ik dus ook – er zit een hoop rommel tussen, maar af en toe gelukkig ook een pareltje 🙂

      • Reply Michael Minneboo 23 juli 2017 at 18:00

        Ik zag gisteren op NetFlix de remake van Evil Dead. Die vond ik dan weer erg vermakelijk. Leuker dan ik had gedacht, want eigenlijk leek een remake me overbodig.

    Leave a Reply

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.