Review: Kong – Skull Island

Als fan van de originele King Kong film uit 1933, waarin het publiek in die tijd werd verrast met baanbrekende special effects en een prachtige en intense soundtrack, ben en blijf ik nieuwsgierig naar elke film die verschijnt waarin de enorme aap een hoofdrol speelt. Na een aantal teleurstellende pogingen trakteerde Lord of the Rings regisseur Peter Jackson ons in 2005 op een nieuwe en herziende versie, waarin de aap middels motion capture tot leven werd gewekt. De film was uiteindelijk niet perfect, maar wist door de prachtige beelden en goed acterende cast wel een deel van de magie van het origineel terug te brengen naar het witte doek. Dat was waarschijnlijk deels te danken aan het feit dat dit een passieproject van de regisseur was, die ooit heeft verteld dat het zijn grote droom en tevens zijn reden om met film maken te beginnen was om een remake van het origineel te maken zodra de technieken daarvoor beschikbaar waren.

Toen de aankondiging kwam dat er in 2017 wederom een film zou gaan verschijnen met de legendarische Kong in de hoofdrol wist ik dat ik mezelf waarschijnlijk moest gaan voorbereiden op een teleurstelling, maar desondanks was ik door het zien van de cast toch nog vrij enthousiast. Schrijver van het briljante Nightcrawler zou deels verantwoordelijk worden voor het script, wat tevens hoopvol leek, maar helaas werden mijn verwachtingen niet waargemaakt.

Het verhaal

In Kong: Skull Island zijn er in het begin van de jaren zeventig twee onderzoekers, onder leiding van Bill Randa (John Goodman), die financiering proberen te krijgen voor een missie naar een mysterieus en onontdekt eiland. Zoals verwacht lukt dat en wordt er zelfs militaire assistentie geregeld in de vorm van luitenant-kolonel Preston Packard (Samuel L. Jackson) en een deel van zijn mannen, die eigenlijk op het punt staan om naar huis te vertrekken na hun strijd in Vietnam. De crew wordt aangevuld met de charmante speurneus en ex-commando James Conrad (Tom Hiddleston) en een vrouw in de vorm van fotografe Mason Weaver (Brie Larson) mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Wat ze zullen aantreffen op het eiland is niet duidelijk, maar bij aankomst zit de schrik er na een eerste aanvaring met Kong al direct goed in. Wat ze echter niet weten op dat moment is dat het eiland vol zit met gevaarlijke wezens en in hun poging levend weg te komen krijgen ze ook nog eens te maken met een onverwachte nieuwe passagier.

Oppervlakkig

Helaas moet ik je melden dat het plot van Kong: Skull Island maar weinig om handen heeft en nog maar zeer losjes gebaseerd op het origineel. Er is een eiland, er is iemand die het eiland wil vinden, er is een aap en er zijn andere monsters, maar daar blijft het een beetje bij. Naast het oppervlakkige plot zijn de meeste karakters ook vrij nietszeggend. Ze maken geen karakterontwikkeling door en het is je mede daardoor om het even wie er als eerste wordt opgegeten. De karakters zijn vooral wandelende clichés met gekke motivaties die zichzelf en anderen door onlogische keuzes alleen maar onnodig in gevaar brengen. Het karakter van Samuel L. Jackson spant de kroon, want deze man heeft na het zien van de enorme aap nog maar één doel, wat gezien het feit ze gaandeweg in de film meer uitvinden over het dier steeds minder logisch wordt. Een ander irritatiepuntje was de geforceerde humor en het excessieve en qua volume overheersende gebruik van jaren ’60 en ’70 tracks.

Gelukkig heb ik ook wel een aantal positieve dingen te melden over deze film en dat is met name dat Kong, net als alle andere uit de klauwen gewassen monsters, er geweldig uitziet. Dat geldt ook voor de actiescènes waarin ze te zien zijn en eerlijk is eerlijk, die waren soms best wel spannend.

Conclusie

Kong: Skull Island is een film die wat mij betreft vooral probeert mee te liften op het succes van de andere King Kong films en met een slap aftreksel van het originele verhaal een poging heeft gedaan om een goedbezochte blockbuster te creëren. Helaas is deze oppervlakkige en emotieloze film één van de grootste teleurstellingen van 2017 en zelfs ik als King Kong fan werd er niet vrolijk van. Er zitten een aantal prachtig gemaakte actiescènes en shots in, maar daar blijft het dan ook bij. Daarnaast denk ik dat als deze film geen a-sterren zou bevatten hij onder de categorie B-films zou zijn geschaard, want zowel het plot als de uitwerking van de karakters voelen lui en amateuristisch.