Aangezien ik geen verzamelaar ben en het bezitten van heel veel spulletjes waar ik eigenlijk alleen maar naar kan kijken voor mij geen meerwaarde heeft, is mij als geek een beetje ontgaan hoe populair de Funko Pop’s eigenlijk zijn. Op (Comic) Con’s in Nederland heb ik ze uiteraard al veelvuldig voorbij zien komen en een groot deel van mijn online geeky vriendjes toont regelmatig hun nieuwe aanwinsten op social media. Hoewel ik zelf dus niet zoveel met de vrij kleine en toch wel heel schattige poppen heb, ben ik wel nieuwsgierig naar waar de hype vandaan komt en vooral naar hoe deze is begonnen. Netflix bedient mij gelukkig op mijn wenken en heeft nu een documentaire online gezet die je de geschiedenis van het bedrijf Funko vertelt en je meeneemt in de wereld van de enthousiaste verzamelaar.
Het begin
Deze documentaire begint, zoals de titel eigenlijk al aangeeft, met het verhaal van Funko. Een bedrijf wat in 1998 vanuit liefde voor tekenfilms, nostalgie en popcultuur in een garage is begonnen met het maken van speelgoed en uitgroeide tot een wereldwijd fenomeen door onder andere het uitbrengen van de inmiddels zeer populaire Funko Pop’s.
Ik had geen idee!
Ikzelf had geen idee dat het bedrijf Funko in eerste instantie bekend is geworden met het maken van bobbleheads van bekende mascottes uit de jaren ’50. Later werden daar tekenfilmkarakters aan toegevoegd en toen de eigenaar het bedrijf verkocht aan een goede vriend van hem, zorgde licenties van onder andere Star Wars ervoor dat het bedrijf ook echt heel groot kon worden en uit kon gaan bouwen.
Onsamenhangend
Hoewel het verhaal van Funko heel interessant is, is de rest eromheen een onsamenhangend rommeltje. We zien zowel bekende (lees: beroemdheden) als onbekende fans van het bedrijf voorbijkomen. Hoewel ik voor een groot gedeelte snap waarom al deze (soms sentimentele) verhalen worden getoond, staan ze regelmatig los van de scene ervoor en voelt het alsof de persoon van de montage niet heeft gelet op een samenhang die de basis versterkt. Nu wordt de geschiedenis van Funko onderbroken door willekeurige verhalen en soms veel te langdradige stukken, die niks te maken hebben met de informatie die je een paar minuten daarvoor is voorgeschoteld. De verhalen van de fans die door het speelgoed van Funko bepaalde moeilijke situaties en angsten hebben overwonnen worden daarnaast van een soort van melancholisch muziekje voorzien, wat het geheel bijna een beetje op een cliché manier dramatiseert.
Het gebeurde mij zelfs een aantal keer dat er een overbodig langdradig verhaal van een speelgoed fan voorbijkwam en ik even kwijt was naar welke documentaire ik ook alweer aan het kijken was. Dat is geen goed teken en ik vind het dan ook jammer dat het sterke begin niet representatief is voor de gehele film.
Conclusie
Hoewel deze documentaire mij tegenviel en de uitvoerig te wensen overlaat, is Making Fun: The Story of Funko wel geslaagd in zijn missie het verhaal van Funko te vertellen.
1 Comment
De eerste 15 tot 20 minuten vond ik zeer goed. Die Wacky Wobblers herinner ik me nog.
Hoe zo’n bedrijf als bij toeval is opgericht kan enkel maar bewonderd worden.