Review: McQueen

Soms komt er een documentaire voorbij waarin je wordt meegezogen en McQueen had dit effect bij mij. Ik deel mijn mening over deze intrigerende documentaire dan ook heel graag met je.

Tragisch, maar inspirerend

McQueen is het veelzijdige portret van modeontwerper Alexander McQueen, die in 2010 op veertigjarige leeftijd zelf een einde maakte aan zijn leven. Hoewel ik uiteraard gehoord had van McQueen en weleens ontwerpen van hem voorbij heb zien komen in het verleden, wist ik voor het kijken van deze documentaire verder maar weinig over deze man. Vanaf het begin wordt duidelijk dat McQueen geen gemakkelijke jeugd heeft gehad en zijn onverwachte pad naar de roem veel ups en downs heeft gekend. Deze documentaire is een combinatie van home video’s, archiefmateriaal, interviews met mensen die dicht bij hem stonden en beelden van modeshows van zijn eigen label, maar ook van de modehuizen waar hij voor heeft gewerkt. Zijn fascinatie voor geweld en de dood heeft een grote invloed gehad op zijn ontwerpen en gezien de excessen wat betreft zijn kleding en de shows eromheen heeft hij gedurende zijn leven heel veel kritiek gekregen.

Ik vond het vooral heel tragisch om te zien dat roem een destructieve invloed op deze creatieve ziel had en hij doordat hij zo beroemd werd het gevoel kreeg aan een bepaald plaatje te moeten voldoen en zo zichzelf probeerde aan te passen aan wat hij dacht dat de buitenwereld van hem wilde. Wat betreft zijn ontwerpen is hij wel altijd heel dicht bij zichzelf gebleven en is hij nooit naast zijn schoenen gaan lopen. Zo betrok hij bijvoorbeeld de kleermakers persoonlijk bij het ontwerpen, behandelde hij ze als gelijken en zette hij ze in de spotlight. Dat is iets wat eigenlijk nooit werd gedaan en ik denk deze dingen er dan ook mede voor hebben gezorgd dat hij aan de andere kant wel kon rekenen op veel respect voor zowel zijn werk als zijn werkwijze.

Conclusie

Deze ode en zowel informatieve documentaire is intens en omvat alle facetten van het leven van McQueen om een duidelijk beeld te krijgen over deze inspirerende en invloedrijke persoon. Daarnaast toont het mij, net als het zien van andere films over de modewereld (The September Issue, Dries), dat het ontwerpen en het tonen van kleding en de bijbehorende accessoires toch echt wel als kunst(uiting) gezien kan worden.

Het feit dat de negatieve gevolgen van zijn roem en de pijn uit zijn verleden er uiteindelijk voor hebben gezorgd dat hij het niet meer zag zitten vond ik zeer aangrijpend en de documentaire is zodanig opgebouwd dat het ook echt pijn doet als je ziet dat het de verkeerde kant opgaat. Dat ondanks het tussendoor tonen van zijn prachtige en extravagante creaties die wederom gemengde gevoelens opwekken. Met een speelduur van 111 minuten is McQueen vrij lang voor een documentaire, maar geen enkele minuut wordt verspilt en alles draagt uiteindelijk bij aan het compleet maken van dit respectvolle portret over deze bijzondere man.

De DVD van McQueen is inmiddels te koop en ik wil Remain in Light heel graag bedanken voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.