Review: No Escape

In No Escape volgen we een gezin dat naar Zuidoost-Azië afreist vanwege het nieuwe werk van vader Jack Dwyer, een rol van acteur Owen Wilson. Hij komt met zijn vrouw en twee dochters echter onverwachts terecht in een volksrevolutie waarbij niet alleen hij en zijn gezin, maar alle westerse toeristen moeten rennen voor hun leven. En zoals de titel al doet vermoeden, het lijkt in eerste instantie toch vrij onmogelijk om de moordende rebellen te snel af te zijn. Wat volgt is een anderhalf uur durende achtervolging, waarbij er zich soms wel erg onrealistische en stupide acties voorbijkomen. Vooral het opduiken van de aparte Brit Hammond, een rol van Pierce Brosnan, lijkt vaak wel heel toevallig op de meest perfecte momenten te gebeuren. Wel grappig is het moment waarop Jack de mysterieuze Brit vraagt of hij soms voor de Britse CIA werkt. Dit is natuurlijk een grote knipoog naar Brosnans verleden als James Bond.

De acteurs

Met het acteerwerk in deze film is weinig mis, het probleem is voornamelijk het materiaal waar de acteurs mee moesten werken. De wat sullige Owen Wilson wordt in deze film neergezet als een soort van actieheld, die koste wat het kost zijn gezin probeert te redden. Moeder Annie wordt gespeeld door actrice Lake Bell, die we eerder al zagen schitteren in de komedie Man Up. Zij en Wilson hebben een goede chemie en vooral bij Bell is de angst die haar karakter ervaart vaak goed te voelen. De dialogen in de wat zoetsappige familiescènes, waarin de kinderen naar huis willen en iedereen van elkaar houdt, zijn soms wel tenenkrommend slecht en voelen soms wat geforceerd. Tot slot Pierce Brosnan, die zijn nonchalante en vage karakter goed speelt, maar die met deze rol niet iets nieuws aan zijn oeuvre toevoegt.

Conclusie

Ondanks de ongeloofwaardige plotwendingen, de ‘over the top’ scenes en de soms lachwekkende dialogen is de film toch best wel spannend en zat ik soms echt op het puntje van mijn stoel. Het einde is wat afgeraffeld, maar dat deed niks af aan mijn kijkplezier. Iets wat deze film iets minder luchtig maakt is de kritiek die wordt geuit naar het Westen, waardoor je als kijker opeens wat meer begrip krijgt voor de acties van de rebellen. Het snijdt daarmee een actueel onderwerp aan en dat zet je toch wel even aan het denken.

Ondanks mijn kritiek heb ik me geen minuut verveeld en kon ik alle snelle actie wel waarderen. Vandaag dat ik deze film toch nog met een redelijk hoog cijfer beloon.