Review: The Nun

De spannende en goed uitgevoerde horrorfilm The Conjuring gooide in 2013 hoge ogen en een vervolg en een reeks spin-off films kon door het succes dan ook niet uitblijven. Na de zwaar beroerde spin-off Annabelle uit 2014 en het een stuk beter behapbare Annabelle: Creation uit 2017, was het dit jaar de beurt aan weer een ander creepy karakter uit de originele films om haar opwachting te maken. Ditmaal is het verhaal van de duister uitziende demonische non Valak aan de beurt, die eerder al een kleine rol vertolkte in The Conjuring 2 en Annabelle: Creation.

Het verhaal

The Nun speelt zich af in 1952 in een afgelegen abdij waar, nadat er een jonge non om een voor de buitenwereld onverklaarbare reden zelfmoord pleegt, een eerwaarde en zuster heen worden gestuurd om onderzoek te doen. Beide hebben in hun leven regelmatig te maken gehad met bijzondere bovennatuurlijke zaken en daarmee zijn ze dan ook de juiste personen om de mysterieuze locatie te bezoeken en onderzoek te doen naar de oorzaak van de zelfmoord. Ze komen er bij aankomst echter al snel achter dat het kwaad inmiddels de leiding overgenomen lijkt te hebben.

Zwakke inhoud

Wat direct opvalt is dat The Nun, net als alle andere Conjuring films, er prachtig uitziet. De lichtval in sommige shots is adembenemend mooi, de camerastandpunten zijn boeiend, maar deze mooie beelden redden de film helaas niet van zijn ondergang. Het geheel voelt rommelig, het verhaal is vrij vergezocht en veel plotelementen zijn stompzinnig en voelen willekeurig. Zo gaan we regelmatig heen en weer van grommende moordlustige nonnen die ronddwalen in de abdij, naar de drie hoofdpersonen die steeds maar weer terugkeren naar de plaats des onheils. Zoals het een echt horror cliché betaamt willen de bezoekers het kwaad stoppen, maar uiteraard heeft het kwaad daar weinig zin in.

Positief in de film is dat hij maar weinig jumpscares (lees: onnodige schrikmomenten) bevat. Een groot nadeel is dat de film voor een horrorfilm totaal niet eng is. Er vloeit wel wat bloed en de creepy uitziende non uit The Conjuring (die mij vooral deed denken aan het uiterlijk van Marilyn Manson in het begin van zijn carrière) is regelmatig te zien, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Echt veel meer gebeurd er eigenlijk niet en echt spannend wordt het nooit.

Naast het feit dat het verhaal te wensen overlaat, wordt er ook geen echt achtergrondverhaal verstrekt van de hoofdolspelers. Hierdoor kan het je maar weinig schelen wat er met hen gedurende de film gebeurd. Dit is best jammer, aangezien American Horror Story en The Final Girls actrice Taissa Farmiga haar rol als zuster Irene overtuigend vertolkt. Het verhaal schiet alleen zodanig tekort, dat haar acteerkwaliteiten een beetje verloren gaan in de chaos. Naast haar zijn er helaas alleen twee nietszeggende karakters toegevoegd in de vorm van een eerwaarde en een random Franse Canadees die steeds heel toevallig steeds in de buurt is als het nodig is.

Conclusie

Concluderend is The Nun een zwaar tegenvallende horrorfilm, waarin je vooral wordt bedolven onder biddende nonnen en (omgekeerde) kruizen. De regelmatig prachtig geschoten beelden zijn helaas het enige lichtpuntje, want het verhaal is zo warrig en onzinnig dat ik moeite had om deze film volledig af te kijken.