Review: The Visit

The Visit is een film waar veel mensen reikhalzend naar uitkeken, inclusief ikzelf. Waarom? Omdat dit wel eens de grote comeback van regisseur M. Night Shyamalan had kunnen worden. Na briljante films als The Sixth Sense, Unbreakable en Signs ging het snel bergafwaarts met het werk van de getalenteerde regisseur. The Village en The Happening waren naar mijn mening nog best vermakelijk, maar met The Last Airbender en After Earth maakte hij weinig vrienden. In 2015 maakte de regisseur met een beperkt budget, geen grote special effects en een kleine cast de film The Visit. Vandaag laat ik je weten of deze film de moeite waard is om te gaan zien.

Het verhaal

The Visit gaat over de 15-jarige Becca en haar 12-jarige broertje Tyler die op bezoek gaan bij hun opa en oma. Een bijzondere aangelegenheid, aangezien hun moeder 15 jaar geleden ruzie kreeg met haar twee ouders en zij ze sinds die tijd niet meer heeft gezien. De kinderen hebben hun grootouders dan ook nog nooit ontmoet, maar besluiten toch op hun verzoek een volledige week bij ze door te brengen. De twee oudjes lijken in het begin erg vriendelijk en de regel dat het om half tien ’s avonds bedtijd is zorgt in eerste instantie voor wat gelach bij de tieners. Al snel ontdekken ze dat ze vanaf dat tijdstip beter in hun kamer kunnen blijven, want hun ‘Nana’ begint na dat tijdstip vreemd gedrag te vertonen. Helaas voor hen begint het vreemde gedag na een paar dagen ook overdag op te duiken en vervolgens begint ook ‘Pop Pop’ zich mysterieus te gedragen. De twee tieners besluiten op zoek te gaan naar de reden achter het vreemde gedrag.

Niet weer!

The Visit is net als veel andere films in found footage stijl geschoten. Toen ik dit hoorde dacht ik meteen: “Niet weer!”. Ik ben dit soort films zo zat door de vaak slechte en schokkerige beelden en overbodige jumpscares op momenten dat er niks engs gebeurd en die altijd gepaard gaan met harde geluiden. Gelukkig is The Visit een uitzondering op de regel, want het pakt in dit geval namelijk heel anders uit. De rede van de opnamestijl is bijvoorbeeld al een stuk plausibeler dan bij veel andere films. Becca wil graag een documentaire maken van het tripje en daarmee ook het probleem tussen haar moeder en haar grootouders bespreekbaar proberen te maken. Zij en haar broertje filmen dus alles en wat extra fijn is, is dat er geen extra muziek of geluiden aan de beelden zijn toegevoegd (het einde vormt een kleine uitzondering). De enige geluiden die je hoort zijn omgevingsgeluiden, waardoor je niet wordt afgeleid of je elke keer onnodig de pleuris schrikt.

Zeer vermakelijk

Hoewel The Visit niet de gedroomde comeback van Shyamalan is, laat hij met deze film eindelijk een reeks beroerde films achter zich. De film is minder eng dan ik had verwacht, maar toch komen er flink wat spannende momenten in voorbij. Ook valt er veel te lachen en vooral de jonge acteur Ed Oxenbould is als de 12-jarige Tyler erg grappig. De kleine aspirant rapper komt vaak briljant uit de hoek met zijn uitspraken en raps. De rest van de cast is ook erg goed, vooral Deanna Dunagan is geweldig en speelt overtuigend de gekke oma. Daarnaast doen Peter McRobbie (Lincoln, Inherent Vice) als opa en de jonge Olivia DeJonge als Becca het ook erg goed. Ook Kathryn Hahn (The Secret Life of Walter Mitty) als moeder van de twee overtuigd in haar bijrol.

Conclusie

The Visit is een kleine film met een geweldige cast en die vol zit met leuke, grappige en spannende momenten en daarmee zeker de moeite waard is om een keer te gaan zien.