Review: The Witch

The Witch is een van de films die eerder dit jaar veel lovende woorden ontving op het Imagine Film Festival in Eye Amsterdam. Mijn nieuwsgierigheid naar deze film werd daardoor des te groter en ik kon dan ook niet anders dan hem gaan kijken. Is deze horrorfilm inderdaad zo goed als dat (bijna) iedereen beweerd?

Het verhaal

Dit volksverhaal speelt zich af in 1630 in New England in de Verenigde Staten. Wanneer een familie, door het maken van een in de ogen van hun dorpsgenoten verkeerde keuze, verbannen wordt uit de plantage waar ze wonen worden ze gedwongen een ander onderkomen te zoeken. Ze worden hierdoor ook volledig verantwoordelijk voor hun eigen voedsel voor de aankomende winter. Vader William ziet dit als een nieuwe kans om met zijn gezin de strikte naleving van het geloof op zijn eigen manier te handhaven in een afgelegen hut aan de rand van een mysterieus bos.

Wanneer hun jongste kind in bijzijn van hun oudste dochter plotseling verdwijnt en de oogst ook nog een lijkt te mislukken, wordt hun geloof echter zwaar op de proef gesteld. De vraag rijst al snel of alle nare dingen die er vanaf dat moment gebeuren een straf van God zijn of dat er een van de familieleden misschien wel verantwoordelijk is voor alle ellende.

Shakespeare?

The Witch is meer een verontrustende dan een enge film en mensen die een standaard horrorfilm verwachten zijn bij The Witch dan ook aan het verkeerde adres. Het begin en het einde van de film zijn vrij sterk, maar het wat langdradige middenstuk, waarin er vooral heel erg veel tegen God wordt gepraat en wordt gebeden, duurde mij echt veel te lang. Het feit dat de karakters in deze film alleen een oud dialect spreken zorgt dat deze film soms meer op een stuk van Shakespeare lijkt. Het is een originele insteek om oude volksverhalen samen te voegen tot één verhaal, maar de taal zorgde bij mij helaas voor een emotionele barrière. Hierdoor werd ik op geen enkel moment volledig in de film gezogen en kon het lot van de hoofdrolspelers me jammer genoeg dan ook niet heel erg interesseren.

Positief aan deze film is dat hij er werkelijk fantastisch uitziet. The Witch zit vol prachtige shots en heeft een constante dreigende en verontrustende sfeer die vaak versterkt wordt door de beklemmende en creepy soundtrack. Ook de kostuums, de sets en de belichting zijn uitmuntend en dragen bij aan de sfeer die nodig is voor dit toch wat (bewust) vage verhaal.

Ik heb ook weinig aan te merken op het acteerwerk in de film en met name de vrij onbekende Anya Taylor-Joy is geweldig als oudste dochter Thomasin. Deze jonge vrouw weet alleen al door haar expressie de kijker duidelijk te maken wat ze denkt en voelt. Ook Kingsman: The Secret Service acteur Ralph Ineson speelt zijn wat theatrale rol als zeer gelovige vader overtuigend.

Oordeel

The Witch is niet perse een slechte film, maar hij deed me vrij weinig. Na alle goede verhalen was ik dan ook vrij teleurgesteld en ondanks dat ik me had voorbereid op een trage, maar prachtig uitziende film (en dat precies is wat ik kreeg) vond ik hem helaas te saai en te langdradig om er echt van te kunnen genieten. Het feit dat dit het regiedebuut is van Robert Eggers mag echter wel geprezen worden, want hij zet vanaf het begin een perfecte sfeer neer. Het is alleen jammer dat het verhaal en de uitvoering ervan helaas iets tekort schieten om er een boeiend geheel van te maken.