Films / Series / Televisie

Review: Trolls

31 januari 2017

Ik kan mij de tijd nog herinneren dat de kleine trollen met gekleurd haar een ware rage waren. Waar ze precies vandaag kwamen en hoe ze zo populair zijn geworden was mij indertijd een raadsel, ik weet alleen dat iedereen er op school mee rondliep. Leuk om te weten is dat de oorspronkelijke trollen eind jaren vijftig zijn bedacht en ontwikkeld door de Deense houtbewerker Thomas Dam, maar ze pas aan populariteit wonnen in de jaren negentig. Hoewel de figuurtjes heel schattig zijn, kon ik mezelf niet voorstellen dat een film over de trollen ook maar enige inhoud zou kunnen hebben. Tot mijn grote verbazing heb ik mezelf toch best goed vermaakt met het kleurrijke Trolls.

Het verhaal

In Trolls maken we kennis met de altijd gelukkige trollen, die onder leiding van de zuurstokroze Poppy vooral aan het knuffelen en het zingen zijn. Dit was in de tijd waarin Poppy’s vader nog koning was wel anders, want toen werden er elk jaar een aantal kleurrijke wezentjes opgepeuzeld door de depressieve Bergen. Deze monsters zijn ervan overtuigd dat ze alleen gelukkig kunnen worden door het eten van de blije trollen en hadden daar zelfs een jaarlijks evenement van gemaakt. Inmiddels leven de trollen al jarenlang diep in het bos ver weg van de kwaadaardige wezens, maar een inschattingsfoutje zorgt ervoor dat de Bergen ze toch weer op het spoor komen. Vanaf dat moment beginnen een aantal trollen aan een gevaarlijke en uitdagende reis om niet alleen hun vrienden te redden, maar ook om er achter te komen wat gelukkig zijn nu eigenlijk echt is.

In goede handen

Hoewel Animatiestudio Dreamworks in tegenstelling tot concurrent Pixar toch vaak lijkt te kiezen voor wat simpelere verhaallijnen en karakters, laten films als Shrek, Madagascar, Kung Fu Panda en How To Train Your Dragon zien dat, dat niks afdoet aan de vermakelijkheid van de geanimeerde en kleurrijke producties. De films lijken vooral gericht op het jonge publiek, maar gelukkig bevatten de meeste ook flink wat grappen voor volwassenen.

Trolls is bij vlagen extreem kleurrijk en zijn mierzoete inhoud zorgt regelmatig voor een overkill aan schattigheid. Dit is iets wat de jongere doelgroep in ieder geval wel zal kunnen waarderen. Ik werd helaas zelf regelmatig een beetje ongemakkelijk van al het geknuffel en alle liedjes die voorbijkomen en met name de derde acte van de film is wat mij betreft echt te zoetsappig. Het verloop is voorspelbaar en daarmee ook het einde. De opbouw en de uitvoerig zijn echter dusdanig leuk gedaan, dat dit uiteindelijk niet heel storend was.

De film bevat gelukkig flink wat grappen, die mij een aantal keer hardop hebben laten lachen en dat is iets wat mij niet vaak overkomt tijdens het kijken naar een animatiefilm. Het hoogtepunt was wat mij betreft een bijfiguur in de vorm van een wolkje met armpjes, dat naast dat hij ontzettend grappige dingen uitkraamt ook een vrij briljant bedachte en originele verschijning is.

Sterrencast

Er is duidelijk aandacht besteed aan het zorgvuldig samenstellen van de stemmencast, want met niemand minder dan Anna Kendrick als prinses Poppy en Justin Timberlake als haar pessimistische vriendje Branch zit het met de zangkwaliteiten wel snor. Dat is echter niet alles, want de oplettende luisteraar zal ook al snel de stemmen van Russell Brand, Zooey Deschanel en Gwen Stefani herkennen.

Conclusie

Trolls is een leuke, vermakelijke en luchtige film die helaas niet erg origineel is, maar door de onverwachte grappen en de prachtige animaties een stuk leuker is als verwacht. Zin in muzikaal en kleurrijk avontuur voor jezelf of de kinderen? Dan is Trolls de film die je moet gaan kijken!

Niet origineel, maar zeer kleurrijk, grappig en hartverwarmend
  • 7/10
    Trolls - 7/10
7/10

You Might Also Like

2 Comments

  • Reply Robin 5 februari 2017 at 21:31

    Ik heb hem gezien en heb ook een paar keer moeten lachen. True colors vind ik zo’n mooi nummer en ik zat zo in de film dat ik zelfs ontroerd was.
    Ik vind liedjes in films altijd wel leuk!
    Ik moest alleen denken aan Inside Out en aan Sadness ik vond haar zo irritant en nu vond ik poppy soms een beetje irritant. Als is het beter dan sadness.

  • Reply Rory 1 december 2017 at 15:48

    Leuke en oprechte review weer. Ik dacht helemaal niets hiermee te hebben maar het klinkt toch wel erg leuk 🙂

  • Leave a Reply

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.