Films / Series / Televisie

Review: Welcome to Me

1 juni 2017

Bij het zien van de beschrijving van deze film wist ik direct dat ik hem moest gaan kijken, vooral omdat de hoofdrolspeelster net als ik kampt met een Borderline persoonlijkheidsstoornis. Ik ben altijd nieuwsgierig naar films die deze stoornis als leidraad gebruiken, maar het frustreert soms ook, want het heeft er in het verleden nog wel eens voor gezorgd dat mensen dachten dat ik een gek, vrij gestoord en egoïstisch monster was en ben. Belangrijk voor mensen die niet bekend zijn met Borderline is om te weten dat deze stoornis zich op vele manieren kan uiten en geen enkel persoon met Borderline hetzelfde is. Dit gezegd hebbende, laat ik beginnen met mijn review van deze wel heel bijzondere en wat vreemde film.

Het verhaal

In Welcome to Me maken we kennis met Alice Klieg (Kristen Wiig), een vrouw met een Borderline persoonlijkheidsstoornis die geobsedeerd is geraakt door Oprah en dan met name de methodes die zij toepast om haar leven in te richten zoals zij dat wil. Wanneer Alice de loterij wint besluit ze dat ze zelf ook een talkshow wil, alleen moet die volledig om haar gaan draaien. Met een berg geld en een aantal bereidwillige televisiemakers kan haar droom gerealiseerd worden en ondanks dat haar show maar niet wil lijken op haar geliefde Oprah Show, weet ze uiteindelijk haar eigen draai te geven aan het programma. Ze kan echter rekenen op flink wat meningen van zowel bewonderaars en bekenden en onbekenden die afkeuren wat ze doet. Het programma blijkt niet alleen voor de kijkers een manier te zijn om Alice te leren kennen, ze wordt ook gedwongen zichzelf een spiegel voor te houden.

Bijzonder, maar rommelig

Welcome to Me laat zich het beste omschrijven als een zwarte komedie, want ondanks dat de keuzes en acties van Alice soms vrij lachwekkend zijn, gaan ze regelmatig gepaard met een gitzwarte gedachte inclusief het bijbehorende gevoel. Ja, de situaties zijn en lijken regelmatig wat TE overdreven en vergezocht, maar de basis is toch vrij realistisch. De impulsiviteit, het vluchten in een bepaalde liefhebberij of hobby, het extreem reageren op woorden en in situaties die veel mensen wat sneller achter zich zouden laten en jezelf en je omgeving compleet verwaarlozen bij een grote tegenslag of geestelijk dip, zijn allemaal symptomen die horen bij het ziektebeeld en die ik zelf ook herken. Hoewel de uitvoering van deze symptomen misschien niet altijd even realistisch is, vind ik dit juist wel heel verfrissend. Het zorgt er in ieder geval voor dat de inhoud van de film verrassend blijft. Jammer is wel dat de veelvuldig voorkomende egoïstische en afstandelijke houding van Alice ervoor zorgt dat haar persoonlijke relaties zich niet zo mooi ontvouwen als dat je zou willen.

De film is qua uitvoering ook zeker niet perfect, want het begin van het verhaal wordt er nogal snel doorheen gejaagd en de uitwerking van het geheel is wat slordig, onevenwichtig en voelt gehaast. Het lijkt vooral te draaien om de show en de opnames daarvan en dat voelt soms toch iets te eenzijdig. We leren heel weinig over de andere karakters en dat was vooral een gemis in het geval van Wes Bentley’s karakter Gabe, aangezien hij zelf ook regelmatig apart omgaat met situaties en net als Alice een bijzondere kijk op de wereld heeft. Hij is naast Gina (Linda Cardellini), de beste vriendin van Alice, wel de enige die haar lijkt te begrijpen en onder de indruk is van haar verhaal, haar keuzes en haar uitingen in de show.

Conclusie

Hoewel Welcome to Me niet zo goed is als dat ik had gehoopt, heb ik er wel van genoten. De acteurs en dan met name Kristen Wigg, Wes Bentley en X-Men en Enchanted acteur James Marsden zijn een genot om naar te kijken en de bijzondere inhoud en kijk van Alice op het leven maken deze film dan ook zeker de moeite waard om te gaan zien.

Bijzonder en origineel, maar voelt helaas wat rommelig en gehaast
  • 7/10
    Welcome to Me - 7/10
7/10

You Might Also Like

3 Comments

  • Reply Ongevraagd Filmadvies 1 juni 2017 at 20:16

    Grappig, deze film zag ik lang geleden. Vond hem zelf vrij slecht, maar kan me voorstellen dat het je aantrok door die persoonlijke link die je ermee hebt.

  • Reply Daan 10 juni 2017 at 01:18

    Hoe is Wiig? Ik heb bij haar, al sinds haar SNL-tijd, dat ze te snel overstapt op een of ander raar typetje en dat de humor (als die er is) verloren gaat. Is dat hier ook zo?

    • Reply Patricia 12 juni 2017 at 23:34

      Deels wel helaas – ze wordt soms een karikatuur van zichzelf helaas.

    Leave a Reply

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.