Zootropolis of Zootopia (de naam waaronder deze film in de VS is uitgebracht) leek na het zien van de trailers weer een vrij oppervlakkige, maar grappige en luchtige Disney animatiefilm te gaan worden. Zootropolis bewijst echter dat trailers niet altijd representatief hoeven te zijn voor het eindresultaat.
Het verhaal
Zootropolis begint met het konijntje Judy Hopps, dat ervan droomt om ooit een politieagente te worden in de grote stad. Aangezien konijnen klein en niet erg indrukwekkend zijn, is de rest van de dierenwereld van mening dat ze niet geschikt zijn voor een baan bij de politie. De uiting van haar droom stuit dan ook direct op veel weerstand van onbekenden, maar tevens van haar eigen ouders. Tegen alle verwachtingen in sleept ze zichzelf door de politieacademie heen en wordt ze officieel onderdeel van het korps in Zootropolis. Ontevreden met haar eerste taak als parkeerwachter komt er een belangrijke zaak op haar pad die ze, met weerstand van de korpschef, met beide handen aanpakt. Er zijn een aantal zoogdieren verdwenen en Judy schakelt daarom de hulp in van Nick, een sluwe vos die de enige lijkt te zijn die haar kan helpen om het mysterie op te lossen. Objectief gezien is deze figuur echter de minst logische keuze om mee samen te gaan werken.
Diepgang
De film bevat verbazingwekkend veel diepgang en snijdt heftige onderwerpen aan als racisme en drugs (inclusief een leuke Breaking Bad referentie). De karakters zijn goed uitgewerkt en ondanks dat Judy ontzettend schattig is en er veel te lachen valt, heeft deze film wel echt een serieus verhaal en dat maakt dat Zootropolis wat mij betreft ver boven films als The Secret Life of Pets en Ice Age: Collision Course uitsteekt. De drie mannen die zich met deze film hebben beziggehouden zijn in het verleden verantwoordelijk geweest voor films als Big Hero 6, Wreck-It Ralph, Tangled, maar ook voor afleveringen van The Simpsons en Futurama. Deze diversiteit in achtergrond en werk is dan ook duidelijk waar te nemen in Zootropolis.
Beeld en geluid
De film ziet er ontzettend goed uit en met name omgevingen zoals het Regenwooddistrict binnen Zootropolis is adembenemend realistisch. De karakters zelf zien er soms vrij cartoonesk uit, maar elk haartje klopt en elke emotie is duidelijk van de gezichten af te lezen. Het heldere kleurgebruik steekt prachtig af tegen het mooie gebruik van licht, donker en schaduw tijdens de duistere en emotionele scenes en versterkt tevens de emoties van de gebeurtenissen in de desbetreffende stukken. De soundtrack is acceptabel en is een afwisseling van geweldig passende muziek en een aantal helaas wat vermoeiende en ‘te hippe’ popliedjes die niet altijd bij de film lijken te passen.
Conclusie
Zootropolis heeft mij positief verrast en onderscheidt zich, door het aansnijden van belangrijke onderwerpen en het verrassende verloop, van veel andere animatiefilms die de laatste tijd zijn verschenen. Een bijzondere film die naar mijn mening niet geschikt is voor de allerkleinste, maar die de oudere kinderen wel de mooie boodschap meegeeft dat alles mogelijk is als je maar in jezelf blijft geloven. De film ziet er geweldig uit, is volwassen en bevat zowel complexe als grappige karakters. Helaas zorgt een dieptepunt in de vorm van een vrij overbodige gazelle met de stem van Shakira die fungeert als de popster in het geheel en de film tijdens de aftiteling vergezeld van een verschrikkelijk nummer, bij mij voor een halve punt aftrek. Dit heeft echter vooral te maken met mijn persoonlijke aversie tegen de zoetsappige en niet passende popliedjes die worden gebruikt om dit soort films op te leuken.
Prachtig uitziende animatiefilm met diepgang
-
8/10
1 Comment
Ja deze is zo leuk, echt een favoriet van mij dit jaar!